شاعري

اَڃان سوچَ ۾ آهيان

علي حَسنَ سرڪيءَ جي سڃاڻپ صرف ۽ صرف سندس شاعري آهي. سندس فن ۽ فڪر آهي ۽ بس هونئن ته شاعريءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪندو رهي ٿو پر غزل، ڪافي، وائي ۽ نظم سند س پسنديده صنفون آهن ۽ ها ڇاڪاڻ ته هو قطعي جي بادشاه ۽ سنڌ جي عمر خيام، رباعيءَ جي شهنشاهه سائين اميد خيرپوريءَ جو شاگرد آهي ان ڪري قطعو يا چؤسٽو به لکي ٿو، نه رڳو لکي ٿو، تمام ڀلو ٿو لکي. سندس تحريري قابليت کيس هم عصر شاعرن ۾ نهايت نمايان ۽ منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي.
Title Cover of book اَڃان سوچَ ۾ آهيان

مُرڪَ چهري تي خوشي، ڏسجي نه ٿي

مُرڪَ چهري تي خوشي، ڏسجي نه ٿي
رُوحَ ۾ ڪا تازگي، ڏسجي نه ٿي

بس رُڳو ٿيون نفرتون هتڙي ملن
پيار واري ڪا گھڙي، ڏسجي نه ٿي

ڪُوڙ، ڌُوڪو، ويو وڌي سنسار ۾
ڳالهه ڪنهن ۾ ڪا سچي، ڏسجي نه ٿي

جنهن گھٽيءَ مان روز ٿيندو هو گُذرُ
سَا گھٽي اڄ ڪلهه مٺي، ڏسجي نه ٿي

هن اڄوڪي دؤر ۾ منهنجا مٺا
سُونهن ۾ ڪا سادگي، ڏسجي نه ٿي

بي سَتُو جيون ڏسي تون ڇا ڪندين؟
زندگيءَ ۾ زندگي، ڏسجي نه ٿي

دل لڳيءَ جي درد کي ڪاڏي ڪيان؟
دل لڳي ڪائي ڪٿي، ڏسجي نه ٿي

ڇُو انڌيرو ئي انڌيرو آ، ”حَسنَ“
رُوشني هِنَ جُوءِ ۾، ڏسجي نه ٿي