شاعري

اَڃان سوچَ ۾ آهيان

علي حَسنَ سرڪيءَ جي سڃاڻپ صرف ۽ صرف سندس شاعري آهي. سندس فن ۽ فڪر آهي ۽ بس هونئن ته شاعريءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪندو رهي ٿو پر غزل، ڪافي، وائي ۽ نظم سند س پسنديده صنفون آهن ۽ ها ڇاڪاڻ ته هو قطعي جي بادشاه ۽ سنڌ جي عمر خيام، رباعيءَ جي شهنشاهه سائين اميد خيرپوريءَ جو شاگرد آهي ان ڪري قطعو يا چؤسٽو به لکي ٿو، نه رڳو لکي ٿو، تمام ڀلو ٿو لکي. سندس تحريري قابليت کيس هم عصر شاعرن ۾ نهايت نمايان ۽ منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي.
Title Cover of book اَڃان سوچَ ۾ آهيان

(ڊاڪٽر تنوير عباسيءَ جي ياد ۾)

(ڊاڪٽر تنوير عباسيءَ جي ياد ۾)

مير واهه جا وَڻَ، پڇن ٿا
مينهن جا ڪي ڌَڻَ، پڇن ٿا
تنوير، ڪاڏي ويو؟
گُهلندڙ، مست هوائون
ماڻهن جا مَڻَ، پڇن ٿا
تنوير، ڪاڏي ويو؟
”ٻي“ ”ٻي“ ڪنديون ٿيون وڃن
ٻڪرين جا َٿڻَ، پڇن ٿا
تنوير، ڪاڏي ويو؟
هَانَو جي ٺار جا هُوڪا
۽ لسي، مَکڻَ، پڇن ٿا
تنوير، ڪاڏي ويو؟
”حَسنَ“ اُداسي ڇانيل
وَستي، وَاهُڻ، پڇن ٿا
تنوير، ڪاڏي ويو؟

(نامياري شاعر ادل سومرو جي هڪ مشهور دوهي
”ميرواهه جا وڻ پڇن ٿا“ کان متاثر ٿي لکيل)