بهتر ٿيو جو هوءَ، بي وفا ٿي وئي
جَانِ ڇَڏائي پنهنجي، جدا ٿي وئي
اُلفت کي ٺـُڪرائي، وَڏائيءَ ۾
ڳالهه بنا سمجهڻ جي، خفا ٿي وئي
ڪُجهه ته ڏسيو مئڪشَ کي جرم پنهنجو
ڪهڙي نيٺ اسان کان، خطا ٿي وئي
تنهنجي چاهت جا گيت ڳائيندي
سَڄَڻَ عبادت هر ڪا، قــضا ٿي وئي
سائينءَ جي صورت کان سوا پيارا
دل جي بيماري، لا دوا ٿي وئي
شَهرَ ۾ ايندي ديوي حُسنَ جي ڏسي
ڪنهن سَادي ماڻهوءَ سان، دغا ٿي وئي
هاڻي ”حَسنَ“ مَري هُوءَ، وَئي مون لئه
هلندي جيڪا رَبَ جي، رضا ٿي وئي