اَنوکي رهي آ، شهادت، حُسين عه جي
وساري نه سگھبي، شجاعت، حُسين عه جي
پُٺن تي سَواري ڪندي ٿيو جَوان هو
نبيءَصه جي محبت، حقيقت، حُسين عه جي
هُيو ڪَنڌُ سجدي ۾ مالڪ جي سامهون
نيزن جي سايي ۾، عبادت، حُسين عه جي
ڪُفرَ جي دلدل ۾، ڦاٿل هُيو جو
حُسيني ٿيو حُرُ، قدرت، حُسين عه جي
نَهرَ تي عباسعه، ڏيکاريا ٿي جُوهرَ
ملي با وفا کي، اجازت، حُسين عه جي
بچائي ويو دين ناني جو آهي
پئي ياد رکبي، عنايت، حُسين عه جي
ويا ڪيئي ڪُونڌر، سَچَ تان ته ڪُسجي
هلي پئي دنيا ۾، صداقت، حُسين عه جي
کڻائي قلم ۽ لکائي ٿي جيڪا
”حَسنَ“ سَا ته آهي، محبت، حُسين عه جي