شاعري

اَڃان سوچَ ۾ آهيان

علي حَسنَ سرڪيءَ جي سڃاڻپ صرف ۽ صرف سندس شاعري آهي. سندس فن ۽ فڪر آهي ۽ بس هونئن ته شاعريءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪندو رهي ٿو پر غزل، ڪافي، وائي ۽ نظم سند س پسنديده صنفون آهن ۽ ها ڇاڪاڻ ته هو قطعي جي بادشاه ۽ سنڌ جي عمر خيام، رباعيءَ جي شهنشاهه سائين اميد خيرپوريءَ جو شاگرد آهي ان ڪري قطعو يا چؤسٽو به لکي ٿو، نه رڳو لکي ٿو، تمام ڀلو ٿو لکي. سندس تحريري قابليت کيس هم عصر شاعرن ۾ نهايت نمايان ۽ منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي.
Title Cover of book اَڃان سوچَ ۾ آهيان

سَدا سُونهن وارا، سلامت، هجن شَلَ

سَدا سُونهن وارا، سلامت، هجن شَلَ
اکين جا نطارا، سلامت، هجن شَل

هي مستي، رواني، ۽ مهراڻ مُوجون
سنڌوءَ جا ڪنارا، سلامت، هجن شل

ڏسڻ سان ختم ٿي وڃن ٿا مُونجهارا
جيئڻ جا سهارا، سلامت هجن شل

لبن تي اهي ئي دعائون رهن ٿيون
هر ڪنهن جا پيارا، سلامت، هجن شل

وَڌي روشني ٿي وڃي پل گھڙيءَ ۾
اکين جا ستارا، سلامت، هجن شل

هي سُرهاڻ گُلڙن جي چُؤڏس پئي ڏسجي
گلن جا هي کارا، سلامت، هجن شل

ڏهاڙي اِضَافو آ، آلودگيءَ ۾
حَسين هي نظارا، سلامت، هجن شل

هُجن شاد مارو، سُکيا ۽ ستابا
هي ٻنيون ۽ ٻارا، سلامت، هجن شل

لڳي واءُ ڪُوسُو نه ڪوئي به ڪنهن کي
”حَسنَ“ ماڻهو سارا، سلامت، هجن شَلَ