وقت ڏکيو بس ايندو، پيو وڃي
تنگ گُذارو ٿيندو، پيو وڃي
بُکَ ۽ مهنگائيءَ تي يارو
ماڻهو ڪُو سُوچيندو، پيو وڃي
مَانيءَ بدران ٻُڪَ ۾ ظالم!
خُشڪُ واري ڏيندو، پيو وڃي
نٽهڻ اُسَ ۾، لڱين اُگھاڙو
معصوم ڪو روئيندو، پيو وڃي
ٻئي کي نه ميارُ ڏي تون سنڌڙي
پنهنجو دشمن ٿيندو، پيو وڃي
”حَسنَ“ ڪري وَٺُ ڪُجهه تون هاڻي
وقت هٿن مان ويندو، پيو وڃي