تُو پاڻ چيو هو مان ايندس، سَالَ نئي ۾
توکي درشن پنهنجو ڏيندس، سَالَ نئي ۾
اُوسيئڙو تنهنجو پيڇو يار، ڇڏي ئي نه ٿو
تنهنجي موٽڻ جي راهه ڏسندس، سَالَ نئي ۾
ڪڏهن به رنجش جي ديوار نه ايندي وچ ۾
توسان مُرڪي هاڻي ملندس، سَالَ نئي ۾
ديسُ سُڃُو ٿي ويو آ، توبن منهنجا سائين
سُڃَ ۾ مان ڪيئنءَ گُذاريندس، سَالَ نئي ۾
هُونئَن ته توسان ڪڏهن، حساب نه ڪيو آهي پَرَ
تو تان قربان مان ٿيندس، سَالَ نئي ۾
ڪي سَالَ وئي ٿي ويا آهن توکي هتان
واپس مُوٽُ، نه ته مري ويندس، سَالَ نئي ۾
”حَسنَ“ وساري ڇڏيان، يا توکي ياد ڪيان
ڪنهن ڪنڊ پاسي ۾ سوچيندس، سَالَ نئي ۾