مختلف موضوع

پُورَ وِڇوٽ مُحبتُون

هي ڪتاب محترم نظام الدين لغاري صاحب جي ساروڻين، جيون ڪٿا ۽ خاڪن ۽ يادگيرين جو مجموعو آھي. نصير ميمڻ لکي ٿو:
”نظام جي جيون ڪٿا کي پڙهندي سنڌي سماج ۾ ايندڙ هاڪاري توڙي ناڪاري تبديلين بابت سندس گهري مشاهدي جو بہ اندازو ٿئي ٿو. نظام جي جيون ڪٿا نئين نسل کي يقينن اتساهيندي. سندس جيون ڪٿا درحقيقت جاکوڙ ڪٿا آهي. هڪ اهڙي املهـ ڪردار جي جاکوڙ جيڪو زندگيءَ ۾ ڏکين حالتن کي قدرت واري تي ڀاڙي هٿ تي هٿ رکي ويهڻ جي بدران انهن کي هلائڻ لاءِ جاکوڙي ٿو. بک، غربت جي رڪاوٽن هئڻ جي باوجود، هي انهن مان رستا ٺاهي ٿو.“
Title Cover of book پُورَ وِڇوٽ مُحبتُون

اوجهڙي ڪئمپ وارو واقعو

اوجهڙي ڪئمپ وارو واقعو

اهو 10 اپريل 1988 ع جو ڏينهن هو جڏهن راولپنڊي ۽ اسلام آباد ۾ هڪ تمام وڏو سانحو پيش آيو جنهن هنن جاڙن شهرن جا بنياد لوڏي ڇڏيا. اوجهڙي ڪئمپ اهڙي ڦاٽي جنهن ڪئين سئو ماڻهن کي برباد ڪري ڇڏيو. ماڻهو مئا، ٻار وڃائجي ويا، گهر تباهـ ٿيا، مطلب تـ هڪ ڪلاڪ جي اندر اندر اسلام آباد جي مٿان هڪ ننڍڙي قيامت هئي جيڪا گذري وئي. مون کي ياد آهي تـ اسان ڊوڙي وڃي روڊ جي ڪنهن ڪنڊ ۾ بيهون تـ ميزائل اچي اسان جي اڳيان ڪري. هن ناگهاني آفت جو هر ماڻهو شڪار ٿيو، خاقان عباسي جيڪو محمد خان جوڻيجو حڪومت ۾ وزير هوندو هو، اهو بـ انهي حادثي ۾ پنهنجي جان وڃائي ويٺو. پوءِ جيترا وات اوتريون ڳالهيون. ڪن جو خيال هو تـ عسڪري قيادت جي ڪڌن ڪمن کي لڪائڻ لاءِ اهو ڊرامو ڪيو ويو هو، ڪن جو چوڻ هو تـ جوڻيجو صاحب جي حڪومت کي هٽائڻ لاءِ اهو سڀ ڪجهـ ڪيو ويو هو. پوءِ جيترا وات اوتريو ڳالهيو، ڪيترن ئي قسمن جا افواهـ ملڪ ۾ گردش ڪرڻ لڳا. ڪن جو خيال هو تـ انڊيا حملو ڪري ڏنو آهي، ڪي پيا چون تـ ڪهوٽا ائٽمي پلانٽ ۾ ڪو ڌماڪو ٿيو آهي. پر ڪو بـ سرڪار جو نمائدو موجود ڪو نـ هو جو پريشان حال ماڻهن کي ڪجهـ ٻڌائي تـ ڇا ٿيو آهي. جنرل ضياءُ الحق جيڪو ان وقت ملڪ جوصدر هو، اهو اسلامي ملڪن جي ڪنهن ڪانفرنس ۾ ڪويت ويل هو، وزير اعظم محمد خان جوڻيجو سنڌ جي مختصر دوري تي هو. انهي سلسلي ۾ ايترا افواه گردش ڪرڻ لڳا جو ڪو بـ ماڻهو سرڪاري وضاحت تي اعتبار ڪرڻ کي لاءِ تيار ڪو نـ هو. اوجهڙي ۾ ڇا پيل هو، اها پراڻي طرز جي هڪ بارودي ڪئمپ هئي، جهڙي طرح ٻي مهاڀاري لڙائي جي وقت انگريز فوجون بارود زخيرو ڪنديون هيون. اهڙي طرح اوجهڙي ڪئپ ۾ هڪ آرمي جو يونٽ رهندو هو. جڏهن روس افغانستان تي حملو ڪري ڏنو تـ انهي يونٽ کي عارضي طرح بارود رکڻ لاءِ استعمال ڪيو ويو. سرڪاري پڌرائي مطابق 100 ماڻهو اجل جو شڪار ٿيا. پر ان وقت ڪو بـ ماڻهو اهو انگ مڃڻ لاءِ تيار ڪو نـ هو. اپريل 12 تي وزير اعظم ٻـ جانچ ڪميٽيون ٺاهيون. هڪ فوج تي مشتمل هئي، جنهن جو سربراهـ ڪور ڪمانڊر راولپنڊي هو، جڏهن تـ ٻئي ڪميٽي ۾ فيڊرل منسٽر شامل هئا، جن ۾ قاضي عبدالمجيد عابد، ملڪ نعيم احمد خان ۽ مير ابراهيم بلوچ، جڏهن تـ ان ڪميٽي جو سربراهـ اسلم خٽڪ هو. وزير اعظم جيڪي بـ قدم کنيا صدر جنرل ضياءُالحق کي اهڙي قسم جي ڪا بـ آگاهي نـ ڏني ويئي. انهي ڪري انهن جي وچ ۾ بدگماني پيدا ٿي پيئي ۽ اهوئي سبب هو جو صدر وزير اعظم کي گهر روانو ڪري ڇڏيو. جڏهن تـ جنرل ضياءُ چاهيو ٿي تـ اها سڄي انڪوائري صدر جي پسنديدهـ ماڻهن کان ڪرائي وڃي، ڇو جو هُن ڪجهـ ماڻهن کي بچائڻ پئي چاهيو. ان وقت جي وزير دفاع رانا نعيم انهي جو ذميوار ISI کي قرار ڏنو. هُن جو چوڻ هو تـ “ڪئمپ ISI جي ڪنٽرول ۾ هئي، تنهنڪري انهي اداري جي اڳوڻي ڊاريڪٽر جنرل اختر عبدالرحمان ۽ موجوده (جيڪو ان وقت هو) ڊاريڪٽر جنرل حميد گُل، انهن ٻنهي جي خلاف ڪاروائي ڪئي وڃي. ضياءُ الحق ائين ڪرڻ نـ پئي چاهيو. تنهنڪري اوجهڙي ڪئمپ جي اصل ۽ صحيح حقيقت تان پردو کڄي نـ سگهيو. اسان جو واحد ملڪ آهي جتي اهڙن واقعن جي اصل حقيقت معلوم نـ ٿيندي آهي. انهي اوجهڙي ڪئمپ جو خوف اسلام آباد جا ماڻهو سالن تائين وساري نـ سگهيا آهن.