چانڊيو انور عزيز
انور چانڊيو صاحب پڻ فيس بڪ جي دنيا جو متحرڪ ڪردار آهي. اسان جي دوستي فيس بڪ تان ٿيندي ٽيليفون تائين وڃي پهتي آهي. پاڻ سنڌ گريجوئيٽس ائسوسيئيشن لاهور شاخ جي باني ميمبرن مان پڻ آهن. انهي حوالي سان بـ ساڻس ناتا ۽ رشتا ڳنڍجڻ شروع ٿيا آهن پاڻ قمبر لڳ ڳوٺ ڀنڀو خان چانڊيي ۾ جنم ورتائين ننڊپڻ جا ڏينهن لاڙڪاڻي جي گهٽين ۾ ڪن نشيلن نيڻن کي ڳوليندو رهيو. الهڙپڻي جا ڏينهن حيدرآباد ۽ ڄامشوري جي تيز هوائن ۾ مڌ مست اکين جي خمار ۾ گذاريائين . روزگار سانگي سنڌ ڇڏي لاهور اچي وسايائين. پاڻ سنڌ پرست، هر ماڻهو جي مدد ڪرڻ ۾ خوشي محسوس ڪندو آهي. سندس فيس بڪ جي فوٽو ۽ شخصيت مان اندازو لڳائي سگهجي ٿو تـ هي نوجوان دوست سنڌ جو هر ڏکئي وقت ۾ سهارو بنجندو رهندو. سرڪاري نوڪري جي باوجود هي منهنجو دوست سنڌ سان ٿيندڙ زيادتي ۽ ٻـ اکيائي تي ڇُلڪي ٿو پوي. سندس فيس بڪ جي تحريرن ۾ سنڌ سان ٿيندڙ انياءُ تي سراپا احتجاج نظر ايندو آهي. پاڻ سيوهڻ ڌماڪي تي فيس بڪ تي جيڪي خوبصورت سٽون لکيون هيون، انهن ۾ چيو هئائين تـ ”ڌماڪا ڪڏهن بـ ڌمال جو مقابلو نـ ٿا ڪري سگهن”. سندس فيس بڪ جي اڪائونٽ ۾ جڏهن اندر جي گهرائي تائين ليئو پاتم تـ اڻ ڳڻيا اهڙا ڪردار مليا، جيڪي چانڊيي صاحب جي دوستي جي ڌاڳي ۾ پوئيل مليا، جن کي ٿورن لفظن ۾ موتين مالها پارائي املهـ ماڻڪ ڪري ڇڏيو اٿس. جيئن ڪنهن دوست لاءِ چوي ٿو تـ “ ماڻهو خواب ڏسندا آهن ۽ تعبيرن جي ڳولا ڪندا آهن، پر سرور(سندس دوست سرور مگسي) تعبيرون ماڻي هاڻي خوابن جي ڳولا ۾ نڪري پيو آهي. ” ڪيڏا نـ خوبصورت جملا آهن، جيڪي هن پنهنجي دوست لاءِ چيا آهن. هن دوست سان منهنجي روبرو ملاقات تـ ڪونهي پر هن جي نيڻن مان نظر اچي ٿو تـ پاڻ گوتم ٻڌ بنجي روشني جي تلاش ۾ نڪتا آهن. جيئن سج جي روشني ڪنهن مذهب جي محتاج نـ آهي، تيئن هن منهنجي فيس بڪ جي دوست جون سوچون مذهب جي ٻنڌڻن کان گھڻو اڳ آزاد ٿي چڪيون آهن. پاڻ جتي سرور مگسي جي لاءِ چند جملا چوي ٿو تـ اتي ڊاڪٽر جڳديش ڪمار مانڌاڻ کي سندس ڄمڻ ڏينهن تي وڏي قرب ۽ عقيدت سان چوي ٿو تـ “ هو پيار ڏيندو آهي تـ سڀني کي وڻندو آهي، پر جي رُسي وڃي تـ اڃا وڌيڪ وڻندو آهي” چانڊيو صاحب اتر سنڌ جي ديوانن لاءِ چوي ٿو تـ “ آئون کين ٻروچ ديوان سڏيندو آهيان. ” ڪيڏي نـ مماثلت آهي سنڌ جي هندو ڪميونٽي ۾، آئون هتي اسان جي لاڙ جي ديوانن کي ڪجهـ اِنهن ئي لفظن سان ياد ڪندو آهيان. ڇو جو سنڌ جو هندو هزارن سالن کان وٺي سنڌ جي ٻروچن سان گڏ رهندو ٿو اچي. ٽالپرن جي دور ۾ تـ هي سنڌ جي اڇي ڪاري جا مالڪ سمجهيا ويندا هئا