مظلوم جڏهن اُٿندا، ايوان لُڏي ويندا.
سڀ ظلم سندا پُختا، زندان لُڏي ويندا.
مسڪين مڙي هڪ ٿي، حق پنهنجا جڏهن گهرندا،
مروان ڏڪي ويندا، شيطان لڏي ويندا.
ڪم ظرف بنهه ڊڄڻا، سڀ ظلم ڪرڻ وارا،
گڏ قوم ڏسي تن جا، ايمان لڏي ويندا.
نيپال جيئان هاڻي تحريڪ هتي هلندي،
ڪئين شاهه ٻُڏي ويندا، ڪئين خان لڏي ويندا.
ڪشڪول ڀڃي ڇڏبا، پنڻون نه اٿئون هاڻي،
حق هاڻ وڙهي وٺبا، هامان لڏي ويندا.
هڪ ساٿ جڏهن ٿيندا، مزدورَ ٻيا هاري،
دهشت سا ڏسي “ٻارڻ” ٻلوان لڏي ويندا.