جو ڪنڌ ڏئي سنڌ تان، منصور اُهو آهي.
سنڌ ماءُ سڌوري جو، نظر نور اُهو آهي.
جو قيد رُڳا ڪاٽي، حق پو به چوي ويٺو،
هن قوم ڪيو دل سان، منظور اُهو آهي.
سنڌ لاءِ وڙهي جيڪو ، سنڌ لاءِ ڪڙهي جيڪو،
هنڌ سنڌ اندر ٿيندو، مشهور اُهو آهي.
رت ست وڃائي جو، ڏينهن رات ڪري محنت،
پر پو به ڏکيو گهاري، مزدور اُهو آهي.
جو کيت سدا کيڙي، سنگ سونَ سمان ميڙي،
افسوس اڃان تائين، مجبور اُهو آهي.
سڀ هونِ سکيا سرها، گهاري نه ڏکن ۾ ڪو،
“ٻارڻ” جو چٽو مقصد، منشور اُهو آهي.