آڪاش کان به پنهنجون، سوچون اُڏار اڳتي.
فرسوده هر فڪر کان، آجو گذار اڳتي.
جي راز رمزون لِڪيل، ڳجهه ڳولهي کول تن جو،
جيون جو آهي رکڻو، مقصد معيار اڳتي.
انسان فرشتن کان، آ مانَ ۾ مٿاهون،
حيواني حرڪتن کان، خود کي بيهار اڳتي.
کايو پيو جهان ۾، ڪئين جانور جيئن ٿا،
ڍورن ڍڳن کان البت، رکجي شمار اڳتي.
ڪرڻو آ زندگي ۾، ڪجهه قوم ملڪ لاءِ،
ڏيهن ۾ ڏيهه جو جيئن، رهجي وقار اڳتي.
محنت سچي لڳن سان، سڀ يارَ آهي ممڪن،
جيون جي ڪشتي ڪُن مان، عاقل اُڪار اڳتي.
ذهنن تي آهي “ٻارڻ” اونڌاهه انڌ ڇانيل،
روشن ڪري اندرَ جو، سج سو اُڀار اڳتي.