الڳ اهلِ دل جو، ڌرم هوندو آهي.
جتي قرب سان گڏ، ڪرم هوندو آهي.
اهو عشق ۾ آهي، جائز بلاشڪ،
دنيا لاءِ جنهن ۾، شرم هوندو آهي.
اڪيلو ڇڏيندو، جڏهن لوڪ سارو،
وفائن جو دل کي، ڀرم هوندو آهي.
جڏهن پيار وارا، ملن پاڻ ۾ ٿا،
زمانو تڏهن ڇو، گرم هوندو آهي.
صنم کي ڪرڻ سجدو، آهي عبادت،
اُهو ڪعبو ڪاشي، حرم هوندو آهي.
دغا دوکو نفرت، ۽ ڪلفت ڪدورت،
محبت جي لاءِ، مرم هوندو آهي.
پرت پيار جي جو، ڪري پاسداري،
اسان لاءِ سو، محترم هوندو آهي.
ٻين کان ٻُڌي ٻول ٻاڙا به “ٻارڻ”
اسانجو ته لهجو، نرم هوندو آهي.