منهنجي گيتن جون اُڏارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.
ساهه منهنجي جون سنڀارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.
هر صدا آڪاش تائين، گونج پهچائي ڇڏي،
دل سنديون دانهون پڪارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.
هڪ جهلڪ تنهنجي ڏسڻ لئه، جهاتيون پاتيون اکين،
منهنجي نيڻن جون نهارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.
ڪو چريو مونکي چوي يا، ڪو سڏي عاشق پيو،
خلق واريون خبرون چارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.
راتَ روئي رت ڦڙن سان، مون ڪتابت جا ڪئي،
پيار جون پيارا پچارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.
باغبان بنجي بنايم، باغ من جي کيٽ ۾،
ان منجهان “ٻارڻ” بهارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.