ڪرين ٿو تون ڪهڙن، گلابن جون ڳالهيون.
اسان وٽ ته آهن، عذابن جون ڳالهيون.
سَنجهي سورَ آڌيءَ جو، اُڌما اٿن ٿا،
سمهڻ کي سِڪون ڇا، خوابن جون ڳالهيون.
اَٽي سير لاءِ، ڪڙهون منجهه ڪاڙهن،
ٻُڌون ٿا فقط ڪي، ڪتابن جون ڳالهيون.
ملي مهل ڪنهن مَس، مِٺو صاف پاڻي،
ڪري ڪير شربت، شرابن جون ڳالهيون.
همه وقت تو وٽ، اسان واريون عيدون،
مچن محفلون ۽، ربابن جون ڳالهيون.
پيا وقت “ٻارڻ” ڏکيو سکيو ڪاٽيون،
پون ياد ڪنهن پر، ثوابن جون ڳالهيون.