سونهن جي امرت مڌ اڃان،
پياسو آهيان سُرڪ پيار.
نيڻ کڻي ڏس مون ڏي نرمل،
ٿورا تنهنجا لک مڃان،
پياسو آهيان سُرڪ پيار.
شوق وڌي ٿو ڏسندي منهڙو،
ٻي ڪنهن درتي ڪيئن وڃان،
پياسو آهيان سُرڪ پيار.
جنهن ۾ تنهنجو ناهي درشن،
اهڙو درپن ڇو نه ڀڃان،
پياسو آهيان سُرڪ پيار.
سونهن نگر تي سَوَ سَوَ پَهرا،
“ٻارڻ” ٻيا سڀ سرَ سُڃان ،
پياسو آهيان سُرڪ پيار.