جيڪو به سنڌ واسي، دشمن جو يار هوندو.
مخلصّ نه مور سمجهو، پڪ سو غدار هوندو.
سنڌ جي حقن وسيلن، جي جنهن نه ڪئي حفاظت،
ڪيڏو ڪنڌار هوندو، سنڌڙيءَ تي بار هوندو.
ڳالهيون وڏيون ڪري پر، عملن نٿو ڪري ڪجهه،
ڪم ظرف ڪوڙو ڪمتر، ماڻهو مڪار هوندو.
ڏيهي ڏسي ڏکن ۾، جنهن کي نه ڏک ٿئي ٿو،
هوندو اهو اياڻو، يا سو عيار هوندو.
پنهنجن جاعيب ڳولهي، غيرن جي اڳيان کولي،
ان جو ته ڪنهن نموني، پڪ سان پگهار هوندو.
محبت مٽيءَ جي “ٻارڻ”رکجي ضرور دل ۾،
جذبو اهو نه جنهن وٽ، جت ڪٿ خوار هوندو.