هلائن حڪم ٿيو حاڪم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ،
صفا ناهن سهي سالم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.
زمانن کان زماني جو، رهيو دستور هي آهي.
ڪمينا قوم جا قاسم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.
ڪتن ڪڪڙن رڇن واريون، وتن ويڙهون ڪرائيندا،
ڪڏهن ناهن ٿيا نادم چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.
امن انصاف کي جڪڙي، رکيائون پنهنجي هٿ وس ۾،
ڪندا سي ڪيئن نيا ناظم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.
نه اخلاقي نه قانوني،حدن جي پاسداري ڪن،
وڏا رهزن وڏا ظالم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.
انڌا اونڌا گونگا ٻوڙا، وڏن پيٽن سان پيٽوڙي،
ويا بنجي اهي بالم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.
ٿئي جيڪو پيو “ٻارڻ” لڪايو ٿو وڃي سوئي،
لکن ٿا ڪوڙ ڪي، راقم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ.