ڪري کرميٽ ڪن کٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
ڦُريو ڪنهن آهي ڪنهن ڦٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
جنجهوڙيو روح کي رسمن، هٿوڙا ذهن تي وسيا،
گهُٽا ڏيئي ويو گهُٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
اٽي توڙِي لٽي جا ۽، اَجهي جا آسرا ڏيئي،
ڀري بازار ۾ لُٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
حقن جي حاصلاتن جا، سنهرا باغ ڏيکاري،
انهن سورن اندر سٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
وڏن چالاڪ ماڻهن کي، اسين پرکي نه سگهياسين،
ڏٽا ڏيئي جنين ڏٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
دغا دوکي فريبن سان، ڏکوئن ڏيهه واسين کي،
بگهڙ جيئن پاپين پٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.
سکڻ سمجهڻ جي اي “ٻارڻ” رکون ٿا آرزو هر پل،
اچي ويرين آهي وٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.