جنميا اندر ۾ جي سي، جذبا دفن ڪياسين.
دل جي لحد ۾ سڪ جا، لاشا دفن ڪياسين.
جيڪي چوڻ گهرون ٿا، سو ڏيهه کي ڏکوئي،
مجبور ٿي گلابي، گفتا دفن ڪياسين.
بي خوف ٿي حياتيءَ، ۾ ڪو نکار آڻيون،
خطرات خوف کُٽڪا، خدشا دفن ڪياسين.
سچ ساڻ ساٿ پُختو، جُڙيل ازل کان آهي،
باقي ٻيا رواجي، رشتا دفن ڪياسين.
محبت اها غنيمت، جيڪا ملي پرينءَ کان،
هر تاجوَر جا تحفا، تمغا دفن ڪياسين.
پينو پيار جا ٿي، در در صدا هڻون ٿا،
ٻي بيک جي پنڻ، جا ڪشتا دفن ڪياسين.