جدا ڀلي ڪر تون يار جيئري، مگر مرڻ تي ضرور روئيندين.
جڏهن ڇڏي هي جهان ويندس، اهو ٻڌڻ تي ضرور روئيندين.
ڀلي ستائي ڀلي رنجائي، ڀلي جگر تي خنجر هلائي،
مٺا تون منهنجي هميشه لاءِ، جدا ٿيڻ تي ضرور روئيندين.
ظلم ڀلي ڪر ستم ڀلي ڪر، ڪرين ٿو جيڪي اهو ڪندو ڪر،
مگر هي لاشو مٽيءَ ۾ مٺڙا، دفن ڪرڻ تي ضرور روئيندين.
هزارين آسون اُميدون منهنجون، گهڙي گهڙي ۾ ختم ڪيون تو،
قبر وٽان اومـٺا تون منهنجي، ڪڏهن لنگهڻ تي ضرور روئيندين.
سوين سمايون اندر ۾ ڳالهيون، مگر اي “ٻارڻ” ٻرڻ سُٺوآ،
ڪڏهن ته “محمد” سندو تون نالو، وٺِي سڏڻ تي ضرور روئيندين.