شاعري

جيون جهاڳ اَجهاڳ

هي شاعريء جو ڪتاب سنڌ جي ڀلوڙ شاعر محمد ٻارڻ جي شاعريءَ تي مشتمل آهي.
  • 0/5.0
  • 4433
  • 585
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book جيون جهاڳ اَجهاڳ
سنڌ سلامت پاران
سنڌ جا سڄڻو سلام ..........

سنڌ سلامت سنڌي ٻوليء جي ڪتابن جي ذخيري کي دنيا جي ڪنڊ ڪڙڇ تائين پهچائڻ لاء ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن متعارف ڪرائڻ جو جيڪو سسلو شروع ڪيو آهي، ان سلسلي جو ٽيهون ڪتاب جيون جهاڳ اجهاڳ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي شاعريء جو ڪتاب سنڌ جي ڀلوڙ شاعر محمد ٻارڻ جي شاعريءَ تي مشتمل آهي.

اسين ٿورائتا آهيون سجاول جي دوست سارنگ حبيب چانڊيو صاحب جا جنهن هن ڪتاب جي سافٽ ڪاپي موڪلي ڏني. هي ڪتاب سنڌي ادبي سنگت پاران پاران اڪيڊمي ادبيات پاڪستان اسلام آباد جي مالي تعاون سان ڇپائي مارڪيٽ ۾ آندو ويو آهي.

اوهان سڀني دوستن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.

محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
salamatsindh@gmail.com
www.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
ترتيب

2m 10s


ارپنا

2m 10s


سنڌسلامت پاران

2m 10s


سنگت پاران

2m 10s


مهاڳ

2m 10s


ته به سلهاڙي گهمي ساٿ سين (شاعر پاران)

2m 10s


غزل

2m 10s


ارض افلاڪ جو بيشڪ، بنائيندڙ آ ربّ هڪڙو.

2m 10s


ڏني ريت محمّد عجب انقلابي.

2m 10s


اَذان عشق جي ڏئي، ڪجن ٿا سجدا سونهن کي.

2m 10s


هر رات پٺيان ٿو ڏينهن اچي، هي رات ڏسي مايوس نه ٿي.

2m 10s


ڌرتي ڏسي ڏکن ۾، آڪاش اک پَٽِي آ.

2m 10s


جنت جهڙي دنيا هن ۾، جهنم جيئن گذاريون پيا.

2m 10s


سجودِ سونهن تي بندش، ثوابَ روليا ويا.

2m 10s


ڏاڍ کي جيڪا ڏڪائي، شاعري اهڙي کپي.

2m 10s


نه تڙپي سگهون ٿا، نه ڦٿڪي سگهون ٿا.

2m 10s


هڪ سونهن ٻي سچائي، پردن ۾ هوندي آهي.

2m 10s


مظلوم جڏهن اُٿندا، ايوان لُڏي ويندا.

2m 10s


گونگا نه ٿيو، ٻوڙا نه ٿيو، ڪجهه ٻئي جي ٻڌو ڪجهه پاڻ چئو.

2m 10s


آڪاش کان به پنهنجون، سوچون اُڏار اڳتي.

2m 10s


افسوس اٿم هن قوم مٿي، ڪاسمجهه عقل ڪجهه ڪونه اٿس.

2m 10s


سنڌ شاد ٿئي آزاد ٿئي، سو شال سگهوئي وقت اچي.

2m 10s


نه هاڻ ننڊ ۾ سمهو، ٿيو سجاڳ ساٿيو.

2m 10s


منهنجي گيتن جون اُڏارون، ڪي ته تو وٽ پهتيون.

2m 10s


رڳو نه گهر سجاڳ ڪر.

2m 10s


چنڊ جي راتين چٽين ۾، چاهتون لـُٽجي وَيون.

2m 10s


گل خار ٿيا آهن، گلزار ڇڏي وڃبو.

2m 10s


پرائي کي پنهنجو، چوڻ آهي غلطي.

2m 10s


وڳوڙي وحشين جا هت، وٿاڻ ڪو نه ٿا کپن.

2m 10s


متان گذارج غلام بنجي.

2m 10s


دوست پنهنجي ديس جي، دستور جون ڳالهيون نه پُڇ.

2m 10s


تو گهور ڪئي ويا سور لهي، مونکي سپنن جي تعبير ملي.

2m 10s


وقف آ سنڌ جي لاءِ قلم منهنجو ذهن منهنجو.

2m 10s


اڃان به چنگ پيو چُري.

2m 10s


زندگي ڪالهه پڻ، ٿي تماشا هئي.

2m 10s


شباب جي مئي منجهان پيئڻ لئه، نوان پراڻا پياڪ آيا.

2m 10s


حقن جي لاءِ ضرور هاڻي، جدوجهد ۽جهاد ٿيندو.

2m 10s


جُڳن کان جاڳيون اکيون، نظارا ننڊ ۾ آهن.

2m 10s


ڪو ماڻهو متان ماري نه هجي.

2m 10s


گناهه يا ثواب جي، ڪجي ته ڳالهه ڪيئن ڪجي.

2m 10s


ڳالهه حق جي ڪجي، صاف سچ جي ڪجي.

2m 10s


زبان توڙي قلم ۾ ڪو، اثر شمشير ڪر پيدا.

2m 10s


ڪشڪول ٽوڙ پهرين، خود دار پو سڏائي.

2m 10s


ملوڪ ملڪ سارا پر، نمايان آ نواب سنڌ.

2m 10s


ڪري کرميٽ ڪن کٽيو، ڪڏهن توکي ڪڏهن مونکي.

2m 10s


وندر روح راحت، ربابن ۾ ڳولهه.

2m 10s


راهه جيڪو تڪي، تنهن نظر کان پُڇو.

2m 10s


جنميا اندر ۾ جي سي، جذبا دفن ڪياسين.

2m 10s


چهرن اندر چتائي، انسان ڳولهيان پيو.

2m 10s


گيت اياز جو، شاهه جي راڳڻي.

2m 10s


جهڙو سڄڻ آ سهڻو، تهڙي وفا ڪري ٿو.

2m 10s


جڏهن جاني جلوه، نمائي ڪري ٿو.

2m 10s


سڄڻ تون سراپا وفا ٿو لڳين.

2m 10s


پيرَ نازڪَ کنيا، ڇير ڇم ڇم ڪئي.

2m 10s


روپ ۾ انڊلٺ اُفق وارا عمل.

2m 10s


نه ديرو حرم جي، تمنا ڪئي آ.

2m 10s


سونهن جي سنسار جو، سُهڻا تون آهين آفتاب.

2m 10s


هوش وحواس هوندي، بي هوش ٿو رهان.

2m 10s


جدا ڀلي ڪر تون يار جيئري، مگر مرڻ تي ضرور روئيندين.

2m 10s


عشق جي آزار غم، ڏک سور جون ڳالهيون نه پُڇ.

2m 10s


نظرِ ڪرم جي آهيون، قابل ڪڏهن ڪڏهن.

2m 10s


وبا جيئن ويڙهي وئي منشيات.

2m 10s


اسين اصل کان اُداس آهيون.

2m 10s


واپار جي رَوِش کي، واپار ۾ رهڻ ڏي.

2m 10s


جو ڪنڌ ڏئي سنڌ تان، منصور اُهو آهي.

2m 10s


گهڻو مند موسم گلابن جي ڳولهيم.

2m 10s


اکيون عقل اٿئي تان، اوندهه کي ڇڏي ڏي.

2m 10s


عشق جي آڳ ۾، پير پائي ته ڏس.

2m 10s


سڄڻ سدائين اکيون هي تنهنجي، اچڻ جون واٽون تڪينديون آهن.

2m 10s


عيد اچي وئي، تون به اچي وڃ.

2m 10s


اُداس شام جا پهر، قرار جي صدا هڻن.

2m 10s


سڳنڌ جي آرزو رکي، گلاب پوکيون پيا.

2m 10s


هلائن حڪم ٿيو حاڪم، چنڊا چرٻٽ نسورا ڄٽ،

2m 10s


جي روڪي سگهين ٿو، ته گولين کي روڪ.

2m 10s


دل جي دنيا دنگ اسانجو.

2m 10s


وفا جي حنا رنگ، لاتا جڏهن.

2m 10s


بي جوڙ رشتا ڪيئي، هت جوڙ جي وڃن ٿا.

2m 10s


وري به ڪي نوان پئي، عذابَ زندگي گُهري.

2m 10s


هر روز مِٺا مونسان، تڪرار چڱو ناهي.

2m 10s


ٿي تڙپي تولئه ديد پرين.

2m 10s


چڙهئي سج چريا، تون تارا نه ڳولهه.

2m 10s


اچ پرين چاهه جو، چنگ چوري ڏسون.

2m 10s


اچوته قوم ملڪ جا، ڪي پاسبان ٿي رهون.

2m 10s


ارپي ڇڏيم حياتي، محبت پيار کي.

2m 10s


ڏور منزل نه آ، وک وڌائي هلو.

2m 10s


ملي نه منزل، ته راهه ڳولهيم.

2m 10s


اِجهي رنگ محبت، جا ويندا رچي.

2m 10s


ڪڏهن ڪي الوداع وارا، اشارا وسرندا ناهن.

2m 10s


ٿري سونهن جي منهن ويڙهي وئي.

2m 10s


اڄ به تنهنجي ديد لئه، دلدار دل ۾ درد آ.

2m 10s


سچ کان سوا سمورا سودا وڻيا نه وڻندا.

2m 10s


جڏهن به نيڻ توکنيا، گلابي گل ٽڙي پيا.

2m 10s


روح جو روح سان، پيار ٿي ٿو وڃي.

2m 10s


ڪرين ٿو تون ڪهڙن، گلابن جون ڳالهيون.

2m 10s


چاهتون چنڊ جون، چاندنيءَ ۾ ڏٺم.

2m 10s


الڳ اهلِ دل جو، ڌرم هوندو آهي.

2m 10s


ڪنڊا کنيا سين، گلاب سمجهي.

2m 10s


رهن نماڻيون نراس اکيون.

2m 10s


ڏسندي پرين پيارو، سج چنڊ شهابَ وسريا.

2m 10s


دير ڏاڍي لڳي، رات باقي بَتي.

2m 10s


دلين ۾ درد ايڏا، ڌاريو نه دوستو.

2m 10s


شل چيٽ کيٽ ٻنيون، ٻيلا رهن سلامت.

2m 10s


اڄ يار مِٺي منٺار سندي، تصوير ڏسي مون روئي ڏنو.

2m 10s


هڪڙو ستايو دنيا، ٻيو دور تون به آهين.

2m 10s


جيڪو به سنڌ واسي، دشمن جو يار هوندو.

2m 10s


چنگيز ويا انگريز ويا، پر سنڌ اڃان آزاد نه ٿي.

2m 10s


ڪٽ ڪهاڙين لاهيو ساٿي.

2m 10s


نظم

2m 10s


ضرورت وقت جي آهي، ته باغي ٿي بغاوت ڪر.

2m 10s


وڏا مجرم ٿيا منصف، عدالت سوڳ ۾ آهي.

2m 10s


ڪيڏو ته تيز آهي، دنيا اڳيان وڌڻ ۾.

2m 10s


انصاف لئه طريقو، آمر ڪيو انوکو.

2m 10s


نظام اهڙو اسان تي مڙهيو، ڪڇڻ پڇڻ جي نه آ اجازت.

2m 10s


جيئن ڪونه ڍڳا ڪٿ ڍور ڪُسن،

2m 10s


وري به روح رولجي.

2m 10s


هرڪا مصيبت سَر مٿي، پڌرو ڳجهو ڳرڻو پوي.

2m 10s


ڦُري بينڪون مِلون هاڻي، عشرزڪوات تي آيا،

2m 10s


اکين ڪونه اهڙو، ڏٺو اڳ مثال.

2m 10s


برسات جا ستايل، راهون ٿڪا نهاري.

2m 10s


عظيم ٻولي قديم ٻولي.

2m 10s


وايون

2m 10s


ڇيڙ نه اهڙو راڳي راڳ،

2m 10s


موت کان جو هٽي،

2m 10s


جيڏن ۾ اڄ جاڳ ڏسي،

2m 10s


آدمي کي اَوّس،

2m 10s


ظلم ٿيندو ڏسي،

2m 10s


انياءُ ڏسي خاموش رهان،

2m 10s


ساهه ۾ آهي سونهن پرستي،

2m 10s


ڀٽ ڀٽ کان اڄ ڀاگ رُسي ويو،

2m 10s


ويري توکي پنهنجو ووٽ،

2m 10s


ماڻين جيسين ماڳ او جندڙي،

2m 10s


جڏهن ڀٽن تي بهار ايندو،

2m 10s


او سانوڻ سگهڙو ورجان تون،

2m 10s


سدا جي ڏسجن اُداس ماڻهو،

2m 10s


ڏات نگر جي واٽ،

2m 10s


پاڻ کي خود آزاريندين،

2m 10s


اڄ تنهنجي من تصوير ڏسي،

2m 10s


سونهن جي امرت مڌ اڃان،

2m 10s


رسمون رواج ٽوڙي،

2m 10s


ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ محمد ٻارڻ
  • ڇپيو ويو
  • ڇپائيندڙ سنڌي ادبي سنگت
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 09/Jun/2016
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 585 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون