وڳوڙي وحشين جا هت، وٿاڻ ڪو نه ٿا کپن.
اسانکي سنڌ ۾ پِٽيا، پٺاڻ ڪو نه ٿا کپن.
ڪٿان ڪٿان کان قافلا، اچن پيا قطاريا،
سوات مالاڪنڊ جا، ننڌاڻ ڪونه ٿا کپن.
اسانکي اٽڪلون ڪري، ٿو اقليت ۾ آڻجي،
سنڌي عوام کان سوا، سنڀاڻ ڪونه ٿا کپن.
اڳي به ڪنڌ ۾ پيا، ڪي ڀائپي جي آڙ ۾،
تڏهن ٿا اڄ چٽو چئون، فلاڻ ڪونه ٿا کپن.
اسانجو ساهه سنڌ ۾، اسانجي جند سنڌ آ،
اسانکي اوپرا اڏا، اڏاڻ ڪو نه ٿا کپن.
تڙيا جي پنهنجي ڏيهه مان، انهن جي راهه روڪجي،
جلاد قوم جا هو ڄٽ، ڄٽاڻ ڪو نه ٿا کپن.