الطاف شيخ ڪارنر

اي روڊ ٽو مدينہ

هي ڪتاب الطاف شيخ جي سعودي جي ان سفر جو آهي جنهن ۾ پاڻ کي هڪ نوڪري جي سلسلي ۾ سعودي وڃڻ ٿيو ۽ پاڻ سعودي جي شهر ينبو ۽ ان کان پوءِ ڪجهه وقت مديني رهيا. نوڪري ته نه ڪيائون پر اُتي مُشاهدي ۾ آيل گهڻيون ئي دلچسپ ڳالهيون هن سفرنامي ۾ قلم بند آهن. خاص طور سعودي جي ماڻهن جي رهڻي ڪهڻي، رويا ۽ انهن ماڻهن جا حال جيڪي وٽن نوڪري لاءِ ويزا وٺي پُهچن ٿا. خاص ڪري ننڍي کنڊ جا ماڻهو جيڪي ٿوري معاوضي تي وڏو پورهيو ڪن ٿا.
  • 4.5/5.0
  • 5351
  • 1033
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اي روڊ ٽو مدينہ

ڪجهه سعودي عرب جي تواريخ جاگرافي بابت

' سعودي عرب ' نالو جيڪو اڄ ڪلهه دنيا ۾ پئسي ۽ تيل ڪري هيڪاندو مشهور ٿي ويو آهي، اهو ڪو بيحد پراڻو ناهي. اڄ کان چوڏهن سؤ سال اڳ حضور صلعم جن جي ڏينهن ۾ ته ڇا پر اڄ کان فقط هڪ سؤ سال اڳ به ڪنهن کان جيڪڏهن ' سعودي عرب ' ملڪ جو پڇجي ها ته هو لٺ سان مٿو ڦاڙي ها. عربستان ضرور هو، يمن ضرور هو. پر اهو پٽ، اها ڌرتي جنهن کي اڄ ڪله سعودي عرب سڏيون ٿا ان جي هڪ حصي کي حجاز سڏيو ويو ٿي، جنهن ۾ مڪي، مديني جهڙا مذهب ۽ واپاري وڙي کان مشهور شهر آهن، ان کان مٿڀري علائقي واري حصي کي نجد سڏيو ويو ٿي. ساڄي پاسي سوين ميلن ۾ واري ئي واري _ بيابان رڻ پٽ آهي جتي نه پوک ٿئي ٿي نه ماڻهو ڇيڻو رهي ٿو، جنهن کي عربي ۾ رب الخالي ۽ انگريزي ۾ Empty Quarter سڏجي ٿو.
سعودي عرب سمجهو ته ائين هو جيئن پاڪستان. 1947ع کان اڳ پاڪستان جو ڪو وجود نه هو. جنهن کي اڄ پاڪستان سڏيون ٿا اهو هندستان جو حصو هو يا اهو حصو مختلف ٽڪرن جي ڌرتي هئي، جيئن ته سنڌ، بلوچستان، سرحد، اولهه پنجاب، اوڀر بنگال وغيره. تيئن سعودي عرب جيڪو اڄ اسان نقشي تي ڏسون ٿا ان جو وجود 23 سيپٽمبر 1932 کان پوءِ ٿيو ۽ هي ملڪ عربستان جي هڪ خاندان سعود جي ملڪيت سمجهي وڃڻ لڳي ۽ اڄ ڏينهن تائين ان جو قبضو آهي. سعودي عرب جو پهريون بادشاهه ابن سعود هو يعني سعود جو پٽ. 1953ع ۾ ابن سعود ايڪهتر سالن جي ڄمار ۾ گذاري ويو، جنهن بعد سندس انيڪ پٽن مان هڪ کي بادشاهه ٺاهيو ويو. هن جو نالو سعود ابن عبدالعزيز هو. ( يعني وڏي سعود جو پوٽو ٿيو.)
عرب دنيا ۾ ڪيترا پنهنجي اصلي نالي بدران پٽ جي نالي (ابو فلاڻو) يا پيءُ جي نالي (بن فلاڻو) سان سڏجن ٿا. بهرحال سعود ابن عبدالعزيز گهڻو وقت هلي نه سگهيو ۽ 1958ع ۾ تخت جون واڳون مرحوم ابن سعود جي هڪ ٻئي پٽ فيصل بن عبدالعزيز کي سونپيون ويون. فيصل جي ڏينهن کان سعودي عرب ترقي جي راهه تي آهي. ملڪ مان پيٽرول نڪرڻ ڪري وارا نيارا ٿي ويا آهن. پر اهو آهي ته بادشاهه، شهزادا ۽ حڪومت ان مان سک ۽ عيش حاصل ڪرڻ سان گڏ عوام جي ڀلي ۽ بهبودي لاءِ به ڪوشان آهن، نه ته تيل ته نائيجيريا، انڊونيشيا، لبيا، عراق ۽ ٻين عرب ملڪن ۾ به جام نڪتو آهي. پر ڪيترا ملڪ هيڪاندي عياشي، پئسي جي غلط استعمال ۽ هنگامن فسادن کي هٿي ڏيڻ ۽ پنهنجي اشتهار بازي پويان ناڻو ناس ڪندا رهن ٿا. اڄ سعودي عرب، يورپ ۽ آمريڪا جي ملڪن سان ڪلهو ملائي رهيو آهي. ڇا سندس تعليم، قاعدي قانون، امن امان جو بلند معيار آهي، ڇا ترقي ڏي سندس قدم آهي. اهو ملڪ جتي اڻ پڙهيل ۽ اڻ ڊسيپيلنڊ بدو، ۽ واري ۽ ريتي هئي اتي پڪن رستن جي ڄار، اسپتالون، اسڪول، دنيا جا وڏي ۾ وڏا ايئرپورٽ، وڏي ۾ وڏيون فئڪٽريون (خاص ڪري پيٽروليم پراڊڪشن جون)، بندرگاهه ۽ ان جا نظام آهن. امير (King) فيصل نه فقط پنهنجي ملڪ ۾ پر اسان جهڙن ايشيائي ۽ يورپي ملڪن ۾ به مشهور ٿيو. 25 مارچ 1975ع تي فيصل کي قتل ڪيو ويو. سندس قتل سندس ئي ڀائٽي شهزادي فيصل ابن مسائد ابن عبدالعزيز ڪيو فيصل بعد سندس ڀاءُ خالد تخت تي ويٺو. بادشاهه خالد 13 جون 1982ع تي اوچتو وفات ڪئي، جنهن بعد سندس ننڍي ڀاءُ فهد کي گادي نشين بنايو ويو ۽ اڃان تائين سعودي عرب جو بادشاهه آهي. ساڻس گڏ سندس ڀاءُ عبدالله ابن عبدالعزيز Crown Prince تخت جو شهزادو آهي، يعني فهد جي مرڻ کانپوءِ سعودي عرب جو اهوئي بادشاهه ٿيندو. عبدالله ابن عبدالعزيز 1962ع کان نئشنل گارڊ جو ڪمانڊر پڻ آهي.