ڪنڊياري جون هوٽلون
مون رستي جي پاسي تي لڳل بلو بورڊ تي اڳيان پويان شهرن جا نالا پڙهيا. رابغ 30 ڪلوميٽر، جدو 190 ڪلوميٽر، مڪو 210 ڪلوميٽر، ۽ بورڊ جي ٻئي پاسي مديني، بدر ۽ ينبو (ينبع) شهر جو فاصلو لکيل هو. جنهن شهر جي ٻاهران اسان جو ڪوچ اچي بيٺو هو ان جو نالو مستوره هو. جهاز تي فئملي سان گڏ رهڻ دوران يا يورپ جپان ۾ ڪابه عرب فئملي ملندي هئي ته اها منهنجي زال کي سندس هم نام هن شهر جو ٻڌائيندي هئي، جنهن جي معنى خوشحالي چئي وڃي ٿي، جيڪو نالو پاڪستان ۾ ته ايترو عام ناهي، پر ملائشيا ۽ انڊونيشيا ۾ تمام گهڻو آهي.
آئون هن شهر مستوره ۾ پهرين به پنهنجي عرب ميزبان سان گڏ آيو هوس، جنهن جا ڪجهه مائٽ هتي ۽ ڪجهه هتان کان ويهه پنجويهه ميل پري رڻ پٽ ۽ اهڙي پهاڙي علائقي ۾ رهن ٿا، جتي ڪوبه رستو نه هجڻ ڪري ڪار موٽر پهچي نٿي سگهي. ماڻهو پنڌ وڃن يا وري اٺن تي.
“ گذريل سال مون به ڪار هتي ڇڏي ڏانچيءَ تي چڙهي انهن پوڙهن مائٽن ۽ اصل ڳوٺ جي رهاڪن سان ملڻ ويو هوس. نه ته هو دل ۾ ڪن ها ته يورپ ۾ رهي آئون پنهنجي اصليت وساري ويٺو آهيان.” حسن ٻڌايو هو. هن اهو به ٻڌايو ته اڃان اڳيان هڪ ڳوٺ آهي. (هن وقت نالو ياد نه پيو اچيم) اتي حضور صلعم جن جي والده دفن ٿيل آهي.
ڊرائيور جنهن هوٽل جي اڳيان ڪوچ اچي بيهاريو ان جو نالو نوٽ ڪيم : مطعم نعمت ڪده پاڪستان. فندق ۽ مطعم ۾ شايد هوٽل ۽ ريسٽورنٽ وارو فرق آهي. فندق وڏين رهائش وارين هوٽلن جو نالو ٿئي. جيئن فندق حيات، فندق شيرتن وغيره ۽ مطعم فقط کاڌي پيتي جون ۽ اهو لفظ مطعم طعام مان ئي نڪتل هوندو. عربي ۾ ڪيترن اسمن اڳيان (م) لڳائڻ سان انهن جو هنڌ ٿيو وڃي. جيئن سجدو ۽ مسجد، درس ۽ مدرسو، صلو ۽ مصلو وغيره. ڀر واري هوٽل مطعم الوفا به پاڪستانين جي آهي. ٻنهي هوٽلن تي چانهين جا هنڊا چڙهيل ۽ دال ۽ ڪڙهائيءَ جا اڌ ڍڪيل وڏا پتيلا هئا. مسافر، ڊرائيور ۽ هوٽل ۾ ڪم ڪندڙ سڀ سٿڻ قميص ۾ هئا. اهي ئي پاڪستاني اسٽائيل ٽيبل ۽ ڪرسيون ۽ تڏا هئا. اڳهين ويٺل مسافرن جي رڙ پئي پئي ته پاڻي کپي. پيپسي کپي. پر بئرا پگهريل ۽ مر لڳل گنجين، اٽي لڳل سٿڻن ۾ انهن پهرين آيل مسافرن کي ڇڏي اسان نون آيلن کان آرڊر وٺڻ لاءِ پهچي ويا. اسان جي ڪوچ مان لٿل مسافر دال ڀاڄي نانن يا چانهه جو آرڊر ڏئي ڪنڍي بنا سنداس (ڪاڪوس) ڏي روانا ٿيا. ٻيا اتي ئي جڳ مان ٿڌو پاڻي گلاس ۾ نائي ان سان اتي جو اتي هٿ ڌوئڻ ۽ گرڙيون ڪرڻ لڳا. پاڪستان مان ڪنهن جي اکين تي پٽي ٻڌي هن هوٽل ۾ اندر ويهاري چئجيس ته سعودي عرب ۾ ويٺو آهين جنهن لاءِ اڄ ڪلهه دنيا اهو ئي چوي ٿي ته آمريڪا جهڙو ماڊرن ٿي ويو آهي ته مونکي پڪ آهي ته توهان جي ان ڳالهه کي بي ڍنگو چرچو سمجهي گار نه ته بجو ڏئي چونداو ته ڪنڊياري يا سڪرنڊ جي بس اسٽاپ جون هوٽلون ڪڏهن کان سعودي عرب ۾ ٿيون آهن.