الطاف شيخ ڪارنر

اي روڊ ٽو مدينہ

هي ڪتاب الطاف شيخ جي سعودي جي ان سفر جو آهي جنهن ۾ پاڻ کي هڪ نوڪري جي سلسلي ۾ سعودي وڃڻ ٿيو ۽ پاڻ سعودي جي شهر ينبو ۽ ان کان پوءِ ڪجهه وقت مديني رهيا. نوڪري ته نه ڪيائون پر اُتي مُشاهدي ۾ آيل گهڻيون ئي دلچسپ ڳالهيون هن سفرنامي ۾ قلم بند آهن. خاص طور سعودي جي ماڻهن جي رهڻي ڪهڻي، رويا ۽ انهن ماڻهن جا حال جيڪي وٽن نوڪري لاءِ ويزا وٺي پُهچن ٿا. خاص ڪري ننڍي کنڊ جا ماڻهو جيڪي ٿوري معاوضي تي وڏو پورهيو ڪن ٿا.

4.5/5.0
5351
1033
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
الطاف شيخ
ڇاپو پھريون

سعودي شرطو ماٺ ۾ آهي

ڪجهه پوڙها پوڙهيون _ بلڪ تمام گهڻا _ پنجاهه سٺ کن ملائيشيا جي رياست ترنگانو ۽ ڪئنتان جا پڻ ڦري رهيا آهن. ملئي وري اهڙا Slow، سست ۽ ڌيرج وارا ٿين جو ههڙي موقعي تي پنهنجو به وقت وڃائين ته ٻين جو به. هيڪاندو گهڻو Cautious ۽ هيڪاندي گهڻي پڇا ڪندا وتندا. اڇن پٽڪن، جبن ۾ڪارا ڊگها شيدي سوڊان جا آهن. جيڪي وري هيڪاندا Tough ۽ رف آهن ۽ ٿورو گهڻو اسان پاڪستانين وانگر داداگيري کان به ڪم وٺجن ٿا. ايئرپورٽ تي موجود مسافرن ۾ نه فقط حاجي آهن، پر اهي ريگيولر مسافر به آهن، جيڪي هتي نوڪري ڪري هاڻ موڪلن تي پنهنجي وطن وڃي رهيا آهن. انهن ۾ فلپينو تمام گهڻا آهن _ مرد توڙي عورتون. سندن سامان ۽ جسم جي چڱي طرح چڪاس ورتي پئي وڃي. ويندي سندن جوتا به لهرائي Scanning مشين ۾ چيڪ ڪيا پيا وڃن. عورتن کي ڪمري اندر وٺي پوليس واريون عورتون ڪپڙن ۽ جسم جي چڪاس ڪري رهيون آهن. ٿي سگهي ٿو پوليس کي ڪا اهڙي قسم جي انٽيليجنس رپورٽ ملي هجي جنهن موجب هي چڪاس ڪري رهيا آهن. ڪيترا سوڊاني مرد پٽڪن سان ۽ سوڊاني عورتون اڌ تاڪئي جي وڳي ۾ سامان جون هڙون پنهنجي اڳيان رکي خارطوم وڃڻ لاءِ پنهنجي ملڪ جي هوائي جهاز جو انتظار ڪري رهيون آهن. پهرين هتي لائونج ۾ وهڻ لاءِ ڪرسين تان جهيڙو ٿين ۽ هاڻ پڪ هوائي جهاز ۾ ٿيندن، سامان رکڻ تي. مون ڪڏهن به مسافرن کي هيترو هٿ جو سامان پاڻ سان کڻي جهاز ۾ چڙهندي نه ڏٺو. ڀلي کڻي سيٽ هيٺان رکن، سيٽ مٿان لاڪر ۾ رکن، جوٽن تي رکن پر ان کان به گهڻو آهي. اهڙي هوائي جهاز جو ڪئبن ڪريو به منهن مٿو پٽيندو هوندو. پر اهو به شڪر آهي ته جدي کان خارطوم فقط ڪلاڪ جو سفر آهي. ايئر هوسٽسون به ڏسان پيو ته ڪافي ٿلهيون متاريون ڍڳو پير پيران آهن. هينئر ته ان کي گهڻو وقت ٿيو. گهڻو اڳ پنڌرهن ويهه سال کن اڳ خارطوم کان By Air شايد قاهره آيو هوس. هوائي جهاز ۾ جيتريون سيٽون هيون ان کان وڌيڪ سوڊاني ويهي رهيا. ڇا جا نمبر ڇا جا بورڊنگ ڪارڊ. ڪي ته هوائي جهاز اندر ٻن سيٽن جي قطارن جي وچ واري لنگهه تي پٿر ماري ويهي رهيا. بهرحال اهو اڃان شروع جو دور هو هاڻ ته پڪ اهڙي لٻڙ سٻڙ نه ٿيندي هوندين. پر هي ڪپڙن جا تاڪيا، نئشنل جون استريون، سانيو جون فوڊ فئڪٽريون، بريف ڪيسون، ٿرماس _ سي به ٻه ٻه ٽي ٽي جهاز ۾ ڪٿي رکيا ويندا. ڏسڻ وٽان نظارو هوندو. سامان ڍوئڻ ۾ هي مرد ته مرد پر زالون به پورٽ قاسم جي ڌڪي تي ڪم ڪندڙ مزور جيترو بار کڻيو بيٺيون آهن. سوڊاني زالن جي ٻنهي ڳلن تي اونها چيهڪ آهن، جيڪي خاندان ۽ قبيلي جي نشاني ۽ سڃاڻ خاطر ننڍي هوندي ڏنا وڃن ٿا. هاڻ مڙيئي اهو رواج ڪجهه ڪجهه گهٽجندو وڃي، خاص ڪري شهرن ۾. هڪ ڪنڊ ۾ پٽ تي روس جي مختلف ۽ مختصر رياستن: تاجڪستان، ازبڪستان، ترڪمستان، آذربائيجان پاسي جا حاجي پنهنجي جهاز جو انتظار ڪري رهيا آهن. جيتوڻيڪ ڪيتريون ڪرسيون خالي آهن، پر هنن کي پٽ تي ڀت کي ٽيڪ ڏيئي ويهڻ ۾ وڌيڪ آرام ملي ٿو.
ٿوري دير اڳ سمهڻي (عشاء) جي ٻانگ آئي. ڪافي ماڻهو نماز لاءِ اٿيا پر اڌ جيترا ويٺا رهيا. عورتن ۾ سوڊاني ۽ ملئي عورتون ڌار جماعت ٺاهي نماز پڙهڻ لڳيون. ڪيترا ماڻهو ايئرپورٽ جي دڪان تان بچيل پئسن جي شاپنگ ۾ مشغول رهيا. فلائيٽون جيئن ته سڀني ملڪن جو Delay ٿي ويون آهن، جيئن PIA جي ڏهين بجي واري هاڻي هڪ بجي آهي، تيئن فلپين جي ساڍي ڏهين بدران ٻي بجي آهي. اهڙي طرح ٻيون. مسافر ويچارا ڇا ڪن. ويهيو ويهيو ٿڪجيو پون ته اٿيو ڪرسين کي ڦيرو ڏين يا باٿ روم ڏي وڃن. بک کي منهن ڏيڻ لاءِ ڪئنٽين جو رخ پڻ ڪن ٿا ۽ اهڙي موقعي تي ڪئنٽين وارن جي الله ٻڌي آهي، مرضي سان کل پيا لاهين. چانهه جو ڪوپ 6 ريالن (پنجاهه رپئي) جو، تريل پٽاٽن جي پليٽ اٺين ريالن جي _ ان مان ٻين شين جو اندازو لڳائي سگهو ٿا. حج تي آيل حاجي سڀ امير ته نه هوندا. پر ڪيترا پنهنجي پيٽ لاءِ يا ٻارن ڪارڻ اٿيو ڦاهو ڦڪين. سعودي شرطو ان معاملي ۾ ماٺ ڇو آهي.