ڏِسي هوءَ ڦِرندڙ هوائُن جو رُخ.
ڦِيري وئي اسان کان نِگاهُن جو رُخ.
ڏُکن جو ڪاڙهو جنھن لئه قبوليم،
ڪيو تنھن سُکن جي ڇانئُن جو رُخ.
ها هڪ تُنھنجي ئي وِصال خاطر،
ڪيَم هر دُعائن دوائُن جو رُخ.
اسين اَياڻا ٿا وفائون ڳوليون،
کِليو سڀ ڪَن ٿا دغائُن جو رُخ.
جڏهن ياد ڪائي هُري اندر ۾،
ڪيو مون تڏهن ڪوَتائُن جو رُخ.
§