سمنڊ جيڏي سِڪ مان لِکيو آهي ڪاغذ.
نئين سال تي هُن مُڪو آهي ڪاغذ.
چيو ٿس، نيڻن ۾ رَهي نِنڊ ناهي،
نه آيا اوَهين ۽ نه آيو آهي ڪاغذ.
چيو ٿس، عرصَي کان مِليا پاڻ ناهيون،
بيچين بَدن جيئن لڳو آهي ڪاغذ.
چيو ٿس، دُوري ۾ دُکن دَنگ وِسريا،
مون گڏ قلم ۽ رُنو آهي ڪاغذ.
چيو ٿس، ڪڍي دِل رکي مون ڪاغذ تي،
ٿي ٽُڪرا ٽُڪرا ٽُـٽُو آهي ڪاغذ.
ٽُڪرا ٽُـٽَل هُن مُڪا ڄَڻ چُوڙِين جا،
اَکر اَکر ٿي چُڀيو آهي ڪاغذ.
§