تُنھنجو آهي ايمان پئسو ئي پئسو
تون مونکي ڀليِ چئو ڪافر پر ٻُڌ!
انسان تون ڀي ناهين چوان ٿو،
تُنھنجو آهي ايمان پئسو ئي پئسو،
منھنجو آهي مذهب عشق محبت،
توکي ڪار بنگلو بنائڻ جي ڳڻتي،
مونکي پيار پائڻ وِرهائڻ جي خواهِش،
تون آسمان تي ٿو اُڏرڻ گُهرين،
مان ڌرتي کي ٿو ٻئي ٻَک وِجھان،
تون مُلئون مُفت جا ويٺو طعام کائين،
تون قاضي ٿو ڪُوڙي عدالت هلائين،
تون سيٺ ٿو پورهيت جو پيٽ چيرين،
مان ڪنھن ڏُکويل جي اَک مان،
پَٽ تي ڪِريَل ڳوڙهي جيان،
مُنھنجو مُقدر ڀلي چئو مِٽي آ،
مگر هي مِٽي مونکي ڏاڍي مِٺي آ.
تُنھنجي سونَ چاندي کان وڌَ سُٺي آ،
تُنھنجي ۽ مُنھنجي ياري ڪانه ٿيندي،
توکان مونکي نفرت آهي ۽ رهندي،
تو ۾ ۽ مون ۾ وڏو فرق آهي،
تون مونکي ڀلي چئو ڪافر پر ٻُڌَ
انسان تون ڀي ناهين چوَان ٿو،
تُنھنجو آهي ايمان پئسو ئي پئسو،
مُنھنجو آهي مذهب عشق محبت.
§