اکين سان اکيون مِلائي ڇَڏ!
رکيل دُوري درميان هٽائي ڇَڏ!
واپار ناهي موٽَ گهُرين ٿو!
پيار آ، سڀ ڪُجهه لُٽائي ڇَڏ!
ٿر جي واري هي مُنھنجو بَدن،
بُوسن جي بارش وسائي ڇَڏ!
دِل آ، ٻار ناهي پو ڀي،
دِل کي ٿورو سمجهائي ڇَڏ!
مان ساگر آهيان ۽ تون پياس،
کُٽائي سگهين کُٽائي ڇَڏ!
ڪير ٿو چوَئي يادن کي رهڻ ڏي،
هلئي وَس دِل تي لَڏائي ڇَڏ!
پيار آ زور گهڻو توکان دُنيا،
ڀلي پھرن تي پھرا لڳائي ڇَڏ!
محفل ساري جيئن جُهومي اُٿي،
’ساگر‘ گيت اهڙو ڪو ڳائي ڇَڏ!
§