پيار ايڏي پائي نه ڊوڙ.
وِک وِک وِڇايل ڪنڊا کوڙ.
چريا! خبر ٿئي لُڙڪ اُملھه ٿئي،
ايئن ته اکين جا بند نه ٽوڙ.
سدائين سمجهيئي ٻين کي خاطي،
ڪُجهه ته پنھنجو ڪيل تون لوڙ.
عشق اڙانگو سفر صحي پر،
عشق جون منزلون پھچائي توڙ.
حياتي رُڳي روڳ ناهي پرين،
مايوس ٿي تون مُنھن نه موڙ.
بھار جي موسم سڏي پئي ’ساگر‘
وري ڪي نوان نينھن ناتا جوڙ.
§