دِل جي دُنيا اُجڙڻ کان اڳ.
مونسان مِلي وَڃ وِڇڙڻ کان اڳ.
دوَار دِل جا کُليل ئي رهندا،
جيوَن جي سِج لھڻ کان اڳ.
پوءِ ته سميٽي سَگهبو ئي ناهي،
سنڀال پاڻ کي وِکرڻ کان اڳ.
جيوَن جهاڳ اَجهاڳ سفر ٿئي،
ياد ثمر کڻ نِڪرڻ کان اڳ.
ايئن نه ٿيئي جو پو پڇتائين،
سوچ ’ساگر‘ ساٿ ٽوڙڻ کان اڳ.
§