جو واهَڙ جان هو وَهَندو شخص.
سو سج وانگي ويو لھندو شخص.
طوفانن سان وِڙهندي وِڙهندي،
ويو واريءَ گهر جان ڊهَندو شخص.
رکيا روَين مان هئا لوڪ پٿر،
هو شِيشَي جان ويو ٽُـٽُندو شخص.
وِڇوڙن جي هو واچُوڙن ۾،
وِيو ڪکَ پَن جان اُڏندو شخص.
يادون لُڙڪ بڻيون ٿي جنھن پَل،
بادل جان ڀرجي هو وسندو شخص.
جيئڻ جي هو جُستجو ۾،
روز رهيو هو مرندو شخص.
§