پيار جا گهٽجي ويندا سِلسلا،
مون ڇو ڪونه سوچيو.
مان خوابن جي آغوش ۾ ئي سُتس،
خوابن جا لُٽبا آهن قافلا،
مون ڇو ڪونه سوچيو.
نه ڄاتم وِڇوڙي جو ايندو موسم،
آڻيندو ساڻ رڳي زلزلا،
مون ڇو ڪونه سوچيو.
نيڻ سامھون رکيئي مان پيئندو رهيس،
پيئندي پيئندي ويا حوصلا،
مون ڇو ڪونه سوچيو.
توکي پنھنجو سمجهي مون ڇا ڇا ڪيو،
تون ته رکندين رِشتن جا فاصلا،
مون ڇو ڪونه سوچيو.
§