جو روز پڙهان سو ڪتاب ٿي پئه.
سَکي تون مون لئه ثواب ٿي پئه.
اکين چَپَن ۽ ڳلن تي اُڀري،
چُمين سَندو تون گُلاب ٿي پئه.
هَستي رهي نه ئي مَستي رهي،
جوڀن جو پياريل شراب ٿي پئه.
ڇڏي ڏي دُنيا، دُنيا ۾ ڇا هَي،
اچي رَهه اکين ۾ خواب ٿي پئه.
جو سدائين دِل ۽ رَهي چَپن تي،
ٿي ’ساگر‘ جو غزل لاجواب ٿي پئه.
§