جڏهن به چنڊ ٿا ڏِسون، پرين توکي ٿا ساريون.
کڻي اُڪنڊ ٿا جيئون، پرين توکي ٿا ساريون.
خواب ۾ يا جاڳ ۾، جيڏانھن وڃان تون ئي تون،
جڏهن به نِنڊ ٿا سُمھون، پرين توکي ٿا ساريون.
مئخانن ۾ جام ٺڙڪن، جڏهن به ازانون ٿيون اچن،
مندر جو گهنڊ ٿا ٻُڌيون، پرين توکي ٿا ساريون.
ڳاڙهي ويسَ ۾ بَدن، هٿن تي رنگ ڪي رَتَل،
جڏهن ڪو جُهنڊ ٿا پَسون، پرين توکي ٿا ساريون.
جڏهن به اُڃ رُڃ ۾، ڀاڪرن ۾ تون مليئين،
ڄڻ ته سمنڊ ٿا پيئون، پرين توکي ٿا ساريون.
سِڪ جي ’ساگر‘ سُپ ۾ يادَ تُنھنجي ٿي ڇَڙهي،
جيوَن ۾ جنڊ ٿا پيھون، پرين توکي ٿا ساريون.
§