آ جيون هي پنھنجو پيارا اُملھه.
۽ جيون جا سڀ نظارا اُملھه.
ٻوڙين ۽ تارين مونکي ٿا هر دَم،
تُنھنجي اکڙين جا هي اِشارا اُملھه.
مُنھنجي تنھاين ۾ گڏ هِڻ مونسان،
تُنھنجا خط، سمورا سھارا اُملھه.
هوئن ته ڌرتي سموري آ سُھڻي مگر،
تُنھنجا گَس، گهٽيون ۽ چارا اُملھه.
ڀلي ’مانش جنم امولھه‘ هُجي
پر ماڻھو اٿئي پيار وارا اُملھه.
نه دُنيا نه دولت نه شھرت کپي،
’ساگر‘ لئه سھارا تو پارا اُملھه.
§