برسات وَسي ٿي،
روئي دل اسان جي،
تو بِن سَکي!
وُٺي جي هوا ۾ خوشبوءِ آ تنهنجي،
روئي دِل اسان جي،
تو بِن سَکي!
تنهنجو حُسن ڄڻ کنوِڻ چمڪي ٿي،
روئي دِل اسان جي،
تو بِن سَکي!
آڌي رات جو ياد تنهنجي اچي ٿي،
روئي دِل اسان جي،
تو بِن سَکي!
’ساگر‘ توکي ساري روز تڙپي ٿي،
روئي دِل اسان جي،
تو بِن سَکي!
§