جفائون جفائون سارو جڳ جفائون.
هِتي دِل لڳيءَ جون عجب هِن سزائون.
سسئي آهي مومل يا ته آهي سُھڻي،
قُدرت جو شاهڪار جنھن جون نِگاهون.
ڪُھاڙين جي وِچ ۾ اڪيلي ويچاري،
ناري نماڻي پي ناحق ڪُٺائون.
ريتن جي غلامن مُقدر لِکيا پي،
پوڙهو وَر معصوم کي پي ڏِنائون.
احساس، جذبا ۽ ارمان ’ساگر‘
سوين ٻيون به بيوس ۽ مجبور صدائون.
§