عشق واسينگ وانگي ونگيندئي، ٻاهر نه ڪڍجان ڪائي ٻاڦَ.
وري جا وِلوڙا وَر وَر وڍيندئي، ٻاهر نه ڪڍجان ڪائي ٻاڦَ.
وِکريل واءُ ۾ وار هي ناهن، خيال هي پنھنجا لوهه تي لِيڪو،
ناوَ بڻجي آخر نيندئي، ٻاهر نه ڪڍجان ڪائي ٻاڦَ.
عشق ڏي ويندڙ رستا سارا، شِيشا شِيشا آهن پيارا!
پيرَين پنھنجي رت ڀي وھندئي، ٻاهر نه ڪڍجان ڪائي ٻاڦَ.
سگريٽ وانگي سڙندو رهندين، دِل ۾ دَردَ کوڙ کڻي،
سُڃَ ۾ ساٿ ڪو به نه ڏيندئي، ٻاهر نه ڪڍجان ڪائي ٻاڦَ.
تارا تير تڪي هڻندئي، پنبڻيون پنھنجو ڪانَ ڪري،
ڊاهي ٺاهي، ٺاهي ڊاهيندئي، ٻاهر نه ڪڍجان ڪائي ٻاڦَ.
§