رڳو سراب ويڙهي رهيا هِن.
موت ويجهو ريڙهي رهيا هِن.
خِيال تُنھنجا ها دَردَ بنجي،
جيءُ اندر جهيڙي رهيا هِن.
دِل آ گهر، ٻني ته ناهي،
دَردَ ڇو کيڙي رهيا هِن.
وقت آ ڇانگيو ٻير جان،
ٻار مونکي ميڙي رهيا هِن.
حسرتن کي ڏِنم جي سيبا،
خِيال تُنھنجا اُڊيڙي رهيا هِن.
سُڪون جا خيما کوڙيم مَن ۾،
سُور ’ساگر‘ اُکيڙي رهيا هِن.
§