سفرناما

ساهان اوڏا سپرين

عنايت بلوچ صاحب، سنڌي ٻوليءَ جو بَرجستو ۽ هر دلعزيز شاعر ته آهي ئي آهي، پر هُن پنهنجي دلچسپ نثر ذريعي به پڙهندڙن جي دلين کي موهيو آهي. سندس سفرنامي لکڻ جو انداز هجي يا وري شخصيتن تي لکيل خاڪا هُجن يا ڪتابن جا لکيل مُهاڳَ، عنايت بلوچ صاحب جي تحريرَ پڙهندڙن کي اَڌَ مان هَٿُ ڇڏائڻ ناهي ڏيندي. براڊڪاسٽنگ جي دنيا ۾ عنايت صاحب جو نالو اسان سڀني لاءِ فخر جوڳو رهيو آهي. بلوچ صاحب مختلف وقتن تي آمريڪا جا جيڪي سفر ڪيا آهن، انهن جو احوالُ تمام سُهڻي ۽ مَنَ موهيندڙ انداز ۾ هن ڪتاب ۾ ملي ٿو.

4.5/5.0
6290
657
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
عنايت بلوچ
ڇاپو پھريون

ميوزڪ جو جنون ۽ ريڊيو اسٽيشنن جي چٽاڀيٽي

هتان جي ريڊيو اسٽيشنن جي وچ ۾ جيڪا زوردار چٽاڀيٽي هوندي آهي سا ٿيندي آهي ڪنهن مشهور ڳائڻي جي نئين نڪور ڌماڪيدار ميوزڪ آئٽم جي آمد تي. جيڪا به ريڊيو اسٽيشن سڀ کان پهريائين اُهو ميوزڪ آئٽم براڊڪاسٽ ڪرڻ ۾ ڪامياب ٿي ويئي ته سمجهو ته ٻن چئن ڏينهن جي اندر هزارين يا لکين ڊالر ڪمائي ويئي. جنهن به رڪارڊنگ ڪمپني اُهو آئٽم رڪارڊ ڪيو هوندو ته فورن ڪنهن مشهور ريڊيو اسٽيشن سان ڪمرشل ڏي وٺ جا جائز معاملا ۽ معاهدا نبيرڻ کانپوءِ اُهو آئٽم جيئن نشر ٿيڻ شروع ٿيندو ته سمجهو ته هر جڳهه، هر ميوزڪ سينٽر تي ان آئٽم جي CD هٿ ڪرڻ لاءِ ماڻهن جا انبوهه نظر ايندا. اڳ هوندو هو ڪلاسيڪل ميوزڪ، پوءِ لائيٽ ميوزڪ آيو، پوءِ جئز (Jazz)، ان کان پوءِ ڪيترو وقت راڪ ميوزڪ هليو ۽ هاڻي وري ڪيترن سالن کان وٺي پاپ ميوزڪ (Pop Music) جو دور شروع ٿيو، جيڪو اڃا هلي ته پيو پر ڪافي پوئتي رهجي ويو آهي. هاڻي ته وري ميوزڪ کي الائي ڇا ٿي ويو آهي. ڳائڻ وقت ٺينگ ٽپا ڏيڻ به هاڻي پراڻي ڳالهه ٿي ويئي آهي، هاڻي آمريڪا ۾ اسٽيج شو جي موقعي تي ڳائڻا ۽ ڳائڻيون ڳائيندي ڳائيندي جڏهن به موج مستي ۽ مدهوشي ۾ مگن ٿي وڃن ٿا ته ڪپڙا به لاهي اُڇليندا آهن پر اهڙي انداز سان ڄڻ حاضرين محفل کي اهو محسوس ٿئي ته ڳائڻ جي جنون ۾ کين خبر ئي نه پيئي پوي ته هو ڇا پيا ڪن. سماع جي محفلن ۾ تصوف جي مختلف طريقن جي بزرگن جو بيخود ٿيڻ ته اڳ ٻُڌل هو ۽ ڪڏهن ڪڏهن ڏٺل به، پر هي نئين خرمستي جديد دور جي پيداوار آهي.
جنوني (Crazy) اڳ ائين سمجهو ته فقط هڪ عام ٻُڌل لفظ هو پر ان لفظ جي صحيح معنيٰ ۽ مفهوم جي خبر به آمريڪا ۾ اچي پيئي ته هتي جنهن به شوق تي ڪنهن ماڻهوءَ توجهه ڏنو ته بس اُهو ان جو جنوني يا Crazy ٿي ويو، خاص طرح ميوزڪ لاءِ ته آمريڪي ماڻهن جو ذوق شوق مون جنون جي حدن کان به آرپار ڏٺو. مون پنهنجي اکين سان آمريڪا ۾ تيز ميوزڪ (Fast Music) لاءِ ماڻهو ڇِتا، چريا ۽ بي حد جنوني ڏٺا، خاص طرح ڪارن (Negroes) ۾ توبهه! بي حد بدشڪل، ڪارا، دانگيءَ جا تَرا، گدلا ڪپڙا پاتل، بدن ۾ بدبوءِ مگر وڏا وڏا ڊيڪ (Decks) ڪُلهن تي کنيون گهمندا وتندا، هلندا رهندا ۽ مائيڪل جيڪسن، ٽينا ۽ مئڊونا جا تيز طوفاني ميوزڪ آئٽم ۽ هاها، هُوهُو به وڄندي رهندي! تعجب ان ڳالهه تي ٿيو ته سندن هٿن ۾ ننڍڙا رڪارڊر ۽ ريڊيو نه هوندا آهن پر چڱا خاصا وڏا ڊيڪ سندن ڪُلهن تي هوندا آهن. ڪارا شيدي ڊيڪ به وڄائيندا رهندا ته هلندا به رهندا. پر جي ڪٿي ٿڪجي پوندا ته ڪنهن بس اسٽاپ تي ويهي ٿَڪُ ڀڃيندا ته ريڊيو يا ٽيپ رڪارڊر به وڄندو رهندو ۽ جي ڪنهن پارڪ ۾ وڃي ويٺا ته تيز ڌُن تي ڊانس به ڪرڻ شروع ڪري ڇڏيندا. آمريڪا ۾ ريڊيو ٻُڌڻ جو شوق مون کي يورپ جي ملڪن جي ڀيٽ ۾ وڌيڪ ۽ جنوني حدن کان به اڳتي وڌيل نظر آيو.