سفرناما

ساهان اوڏا سپرين

عنايت بلوچ صاحب، سنڌي ٻوليءَ جو بَرجستو ۽ هر دلعزيز شاعر ته آهي ئي آهي، پر هُن پنهنجي دلچسپ نثر ذريعي به پڙهندڙن جي دلين کي موهيو آهي. سندس سفرنامي لکڻ جو انداز هجي يا وري شخصيتن تي لکيل خاڪا هُجن يا ڪتابن جا لکيل مُهاڳَ، عنايت بلوچ صاحب جي تحريرَ پڙهندڙن کي اَڌَ مان هَٿُ ڇڏائڻ ناهي ڏيندي. براڊڪاسٽنگ جي دنيا ۾ عنايت صاحب جو نالو اسان سڀني لاءِ فخر جوڳو رهيو آهي. بلوچ صاحب مختلف وقتن تي آمريڪا جا جيڪي سفر ڪيا آهن، انهن جو احوالُ تمام سُهڻي ۽ مَنَ موهيندڙ انداز ۾ هن ڪتاب ۾ ملي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 6290
  • 657
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عنايت بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ساهان اوڏا سپرين

اصغر پٺاڻ جو ساٿ ۽ ماڻهن سان ملاقاتون

09.11.2012: اڄ منهنجو برخوردار اصغر پٺاڻ، جيڪو سائين محمد يوسف پٺاڻ (مرحوم) جو پٽ آهي ۽ جنهن جي فيملي سان اسان جا خانداني ۽ برادري وارا لڳ لاڳاپا رهيا آهن، مون کي اعجاز جي گهران پاڻ سان گڏ وٺي ويو. اسان پهرين سندس سُپر اسٽور تي وياسين جيڪو ائنگلٽن (Angleton-Texas) جي علائقي ۾ آهي. سُپر اسٽور سان گڏ سندس گئس اسٽيشن (يعني پيٽرول پمپ) به آهي. ان کان پوءِ ڀاءُ اصغر مون کي پنهنجي گهر وٺي ويو جيڪو هوسٽن جي صاف ۽ سٺي علائقي پيئرلئنڊ (Pearland) ۾ آهي. اُتي سندس مانائتي گهر واري ادي نزهت ۽ سندس ٻارڙن سان ملاقات ٿي. ادي نزهت ڏاڍو قرب ڏنو. توڙي جو هاڻي آمريڪا ۾ رهي ٿي پر منجهس ڳوٺاڻو خلوص ۽ نج ٻهراڙيءَ واري اُنسيت موجود آهي. اسان گڏجي ڪچهري ڪئي ۽ ائين لڳو ته ادي نزهت ڄڻ منهنجي اڳ جي واقف آهي. رات جو اصغر مون کي سنڌين جي هڪ دعوت ۾ وٺي ويو جيڪا ٻن دوستن يعني محترم سهيل سومري ۽ محترم منير پاٽولي طرفان حج جي سعادت حاصل ڪرڻ جي سلسلي ۾ ڪئي ويئي هئي. اڄوڪي دعوت جي ميزباني محترم منصور سمي پنهنجي گهر ۾ ڪئي هئي. هن دعوت ۾ ڏهه-ٻارهن سنڌي فيمليون گڏ هيون جن سان ملي ۽ ڪچهري ڪري لطف اندوز ٿياسين. جيڪي نمايان سنڌي ان ۾ شريڪ ٿيا انهن جا نالا هي آهن: اصغر پٺاڻ ۽ سندس شريڪِ حيات ادي نزهت ۽ سندن ٻار، محترم اعجاز عالماڻي، پرويز شيخ ۽ دانش پٺاڻ موجود هئا. ڪجهه ٻيا دوست به هئا پر انهن جا نالا بروقت نوٽ نه ڪري سگهيو هوس.
11.11.2012: اڄ محترم ممتاز چانگ طرفان ساڳين دوستن يعني ٻن حاجي صاحبان جي مانَ ۾ هڪ دعوت جو بندوبست ٿيل هو. دستور موجب اڄ به ڀاءُ اصغر پٺاڻ مون کي ڊِماسس ميڊيٽرينين بوفي(Dimasis Mediterranean Buffet) ۾ وٺي ويو. اصغر سان گڏ سندس شريڪِ حيات ادي نزهت ۽ سندن ٽي ٻار دانش، تابش ۽ سندن پياري ڌيءُ اَلشبا به موجود هئي. هن هوٽل ۾ منجهند جي ماني (Lunch) جو نهايت ئي شاندار انتظام ٿيل هو ۽ هڪ اندازي موجب 60 کان 70 سنڌي جيڪي پنهنجين فيملين سان گڏ هئا، هن دعوت ۾ شريڪ ٿيا. اڄوڪي گڏجاڻيءَ ۾ ڏاڍو مزو آيو ڇو ته ڪيترن ئي سنڌين سان ملاقاتون ٿيون. هيڏي ساري مجمعي ۾ ڪو به غير سنڌي ڪونه هو. ساڍي چئين وڳي تائين هوٽل ۾ سنڌين جي ڪچهريءَ جي گهما گهمي رهي. مون کي هڪ ڳالهه جي ڪري خوشي ۽ دلي سڪون پهتو ته سنڌين جي هن گڏجاڻيءَ ۾ ڪيترن ئي دوستن مون کي شاعر ۽ اديب جي حيثيت سان چڱيءَ طرح سڃاتو ٿي. ڪجهه دوستن منهنجا ڪتاب پڙهيا هئا ۽ وٽن موجود به هئا. مون کان پڇيائون ته اوهان جي پاڪستان واپسي ڪڏهن آهي؟ جڏهن کين ٻڌايم ته: ”28 نومبر تي منهنجي واپسيءَ جي سيٽ بوڪ آهي“ ته سڀئي همراهه بنهه مڇرجي پيا ۽ چيائيون ته: ”سائين اوهان جهڙو سڄاڻ اديب ۽ شاعر اسان کي هتي اوچتو الائي ڪيئن هٿ لڳو آهي سو اوهان کي 8 ڊسمبر کان اڳ هرگز وڃڻ نه ڏينداسون“. پوءِ وضاحت ڪندي ٻڌايائون ته 8 ڊسمبر تي سنڌين طرفان هر سال اجرڪ ۽ سنڌي ٽوپي جو ڏهاڙو وڏي ڌوم ڌام سان ملهايو ويندو آهي، انڪري مون کي چيائون ته ان موقعي تي اوهان اسان جا خاص مهمان هوندا. اسان کي ان ڏينهن سنڌ ۽ سنڌ جي ثقافت جي باري ۾ ڪجهه ٻڌائجو ۽ موقعي جي مناسبت سان شاعري به پيش ڪجو ته اسان کي ڏاڍي خوشي ٿيندي. نيٺ راضي نامو ان ڳالهه تي ٿيو ته جي منهنجي ٽڪيٽ 8 ڊسمبر تائين آسانيءَ سان بدلجي ويئي ۽ واپسيءَ جي بوڪنگ 9 يا 10 ڊسمبر 2012ع تائين ڪنفرم ٿي ويئي ته پوءِ آءٌ ضرور ان تاريخ تائين ترسندس نه ته ٻي صورت ۾ مون کي اجازت ڏجو ته مان 28 نومبر تي واپس هليو وڃان. بهرحال ڊماسس ۾ لنچ کائڻ کانپوءِ اصغر صاحب مون کي پياري دوست واحد ڪاڇيلي جي گهر ڇڏيو ڇو ته اڄ رات جي ڪچهري توڙي رات جي مانيءَ جو بندوبست ڪاڇيلي صاحب ڪيو هو. هڪ ايراني ريسٽورنٽ ۾ رات جي ماني کاڌيسين ۽ اسان هن ريسٽورنٽ ۾ تِترن جو ٻوڙ کاڌو جنهن کائڻ ۾ ڏاڍي لذت ڏني. ڊنر کائي سڌو ڪلوٽ آياسين جتي اعجاز رهندو آهي. ڪاڇيلو صاحب ۽ سندس ٻه ٻيا دوست مون کي ڇڏڻ آيا. هوسٽن شهر کان ڪلوٽ ڪلاڪ کان به مٿي جي ڊرائيو آهي.