سفرناما

ساهان اوڏا سپرين

عنايت بلوچ صاحب، سنڌي ٻوليءَ جو بَرجستو ۽ هر دلعزيز شاعر ته آهي ئي آهي، پر هُن پنهنجي دلچسپ نثر ذريعي به پڙهندڙن جي دلين کي موهيو آهي. سندس سفرنامي لکڻ جو انداز هجي يا وري شخصيتن تي لکيل خاڪا هُجن يا ڪتابن جا لکيل مُهاڳَ، عنايت بلوچ صاحب جي تحريرَ پڙهندڙن کي اَڌَ مان هَٿُ ڇڏائڻ ناهي ڏيندي. براڊڪاسٽنگ جي دنيا ۾ عنايت صاحب جو نالو اسان سڀني لاءِ فخر جوڳو رهيو آهي. بلوچ صاحب مختلف وقتن تي آمريڪا جا جيڪي سفر ڪيا آهن، انهن جو احوالُ تمام سُهڻي ۽ مَنَ موهيندڙ انداز ۾ هن ڪتاب ۾ ملي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 6290
  • 657
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عنايت بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ساهان اوڏا سپرين

نياگرا فالس جا نظارا

نيويارڪ پهچڻ شرط خيال آيو هو ته هتي آيو ئي آهيان ته ڇو نه نياگرا فالس (Niagara Falls) به ڏسي اچان ڇو ته دوستن ٻڌايو هو ته نياگرا فالس نيويارڪ کان ويجهو آهي. ٻئي ڏينهن تي ئي ڪئناڊا جي سفارتخاني ۾ وڃي ڪئناڊا جو ويزا وٺي آيس ۽ 4 آڪٽوبر تي نيويارڪ کان جهاز ۾ سُوار ٿي فقط هڪ ڪلاڪ ۾ بفيلو (Buffalo) ايئرپورٽ پهتاسين. اتفاق سان جهاز ۾ منهنجي ملاقات حيدرآباد جي نواب يامين سان ٿي. ان سان گڏ ٻه ٻيا ساٿي به هئا، جن مان هڪڙو لياريءَ جو مشهور ليڊر ۽ قومي اسيمبليءَ جو اڳوڻو ميمبر جناب احمد علي سومرو هو ۽ ڏاڍو معتبر ماڻهو نظر آيو. اُهي به نياگرا فالس ڏسڻ پئي ويا. بفيلو ايئرپورٽ تان گريهائونڊ (Greyhound) بس ۾ سُوار ٿي انٽئريو (Ontario) جي شهر پهتاسين جيڪو نياگرا فالس جي ڪناري تي آهي. بفيلو کان اَنٽئريو فقط 23 ميلن جو مفاصلو هو ۽ اسان اڌ ڪلاڪ ۾ اتي پهچي وياسين ۽ اَنٽئريو لگزري اِن (Ontario Luxury Inn) ۾ وڃي بوڪنگ ڪرائيسون جيڪو ڏاڍو سٺو هوٽل هو. سومرو صاحب ۽ آءٌ ساڳئي ڪمري ۾ رهياسين ۽ نواب يامين خان ۽ سندس ٻيو ساٿي ٻئي ڪمري ۾ رهيا. بس فقط هٿ منهن ڌوئي، چانهه پي ۽ نياگرا فالس ڏسڻ لاءِ پنڌ نڪري پياسين جيڪو اسان جي هوٽل کان اڌ فرلانگ جيترو مفاصلو به نه هو. پري کان ئي نياگرا فالس جي زور سان ڪِرندڙ پاڻيءَ جي گجگوڙ ڪَنن تي پيئي. جڏهن صفا ويجهو آياسين ته الله جي قدرت ۽ اُن جي جلون جو نظارو ڏٺوسين جنهن کي بيان ڪرڻ منهنجي وس ۾ نه آهي ۽ ڪنهن جي به وس ۾ نه آهي. ڀلي ڪيڏو به ڪو وڏو شاعر، مصور يا پينٽر هجي پر نياگرا فالس جو جيڪو قدرتي نظارو آهي ان کي هوبهو بيان ڪرڻ يا ان بيان ۾ اهڙو رنگ ڀرڻ ڪنهن جي به وس جي ڳالهه نه آهي. حيرت ٿي ٿئي ته هتي ايترو اگوندرو پاڻي آخر ڪٿان ٿو اچي ۽ رات ڏينهن لڳاتار پيو هيٺ ڪِري! نيٺ نياگرا فالس بابت ڪجهه چوپڙيون ورتم جن مان معلوم ٿيو ته ٻن-ٽن دريائن يعني ليڪ سپيرئر (Lake Superior)، مشيگان (Lake Michigan) ۽ اِيري (Eirie) نديءَ جا پاڻي گڏجي نياگرا فالس ٺاهن ٿا.
هتي هڪ ٻيو نظارو به ڏٺوسين ته ماڻهو لانچ ۾ چڙهن ٿا جيڪا نياگرا فالس جي زور سان ڪِرندڙ پاڻيءَ طرف هلي ٿي. هيڏانهن لانچ موٽرن جي زور تي سخت زور سان وهندڙ پاڻيءَ جي ٽڪراءَ ۾ اوڀاري هلي ٿي ته هوڏانهن وري نياگرا فالس تان زور سان ڪِرندڙ پاڻي لانچ کي پاڻ ڏي وڌڻ کان روڪي ٿو. لانچ ۽ پاڻيءَ جي وچ ۾ جنگ جو اهو منظر ڏسڻ وٽان هوندو آهي! اسان دوستن به صلاح ڪئي ته لانچ ۾ چڙهون پر نواب يامين ۽ سندس ساٿي اصل تيار نه ٿيا ڇو ته هي ڏاڍو ڀوائتو ۽ ڀيانڪ منظر هوندو آهي. نيٺ آءٌ ۽ سومرو صاحب ٽڪيٽ وٺي وڃي لانچ ۾ ويٺاسين. زور سان ڪِرندڙ پاڻيءَ اسان جي لانچ کي ڪڏهن ڪڏهن ته ناڪاره بڻائي ٿي ڇڏيو ۽ ڪٿي ڪٿي ايترا ته خطرناڪ لوڏا ٿي آيا جو ائين ٿي لڳو ته ڄڻ لانچ اِجهو ٿي اونڌي ٿئي! بهرحال اهو اڌ ڪلاڪ کن جو نياگرا فالس جو ڀوائتو سفر ڪري اچي ڪِناري تي لٿاسين ته بُت ۾ ساهه پيو. پر هتي اها به وضاحت ڪري ڇڏيان ته توڙي جو لانچ ۾ ٿورو ڊناسين به ٿي پر دوستن سان ڀوڳ چرچا به هلندا رهيا ته جيئن لانچ جي سئر کي انجواءِ ڪري سگهجي.
ان کانپوءِ اَنٽئريو شهر جو چڪر لڳايوسين ۽ هتان ڪجهه شاپنگ به ڪئي سون. ٻين دوستن کي هڪ ٻه ڏينهن وڌيڪ رهڻو هو ۽ آءٌ رات نياگرا فالس جي شهر اَنٽئريو ۾ گذاري ٻئي صبح جو ڏهين وڳي جي فلائيٽ ۾ بفيلو کان نيويارڪ پهچي ويس. اڄ رات جو ئي اشرف سمي وارن اڳواٽ مون سان پروگرام طئي ڪري ڇڏيو هو ته مشهور ڪئسينو ائٽلانٽڪ سٽي هلنداسون.