گلف آف ميڪسيڪو تي پِڪنِڪ
اڳواٽ طئي ٿيل پروگرام موجب اڄ 3 جون 2015ع تي گلف آف ميڪسيڪو سمنڊ جي ڪناري تي اسان پِڪنِڪ ملهائي ۽ پهريون ڀيرو فاروق جي خريد ڪيل وئن ۾ سوار ٿي سمنڊ جي ڪناري تي آياسين. هن پڪنڪ ۾ آءٌ ۽ هدايت پنهنجين پنهنجين گهروارين سميت، اعجاز ۽ ممتاز پنهنجين فيملين سميت، غزل پنهنجن ٽن ٻارڙن سميت ۽ فاروق ويچارو اڪيلو موجود هو. فاروق کي اڪيلو ڏسي لڳ ڀڳ چاليهارو کن سال اڳ ڪوهه مريءَ ۾ لکيل مون کي پنهنجي شعر جون ٻه سِٽون ياد آيون:
دنيا ۾ سڀ جوڙا جوڙا
آءٌ اڪيلو، گهوڙا گهوڙا.
پڪنڪ تي اسان سڀئي مرد سمنڊ ۾ وهنجندا ۽ ٽُٻيون هڻندا رهياسين. جڏهن ته عورتون سمنڊ جي ڪناري تي ويهي پاڻ ۾ ڪچهريون ڪنديون رهيون. ڪنهن وقت نسرين ۽ انيتا پڻ سمنڊ جي ڪناري تي ننڍي پاڻيءَ ۾ گهڙڻ جو لطف ورتو ٿي پر سمنڊ ۾ اڳڀرو ويندي شايد کين ڪجهه ڀئو ٿي ٿيو. مون کي، ممتاز ۽ انيتا جي ننڍڙي زوهيب تي حيرت ٿي رهي هئي جو هو اعجاز جي هٿن ۾ سمنڊ ۾ ٽٻيون به هڻي رهيو هو ته خوب ٽهڪڙا ڏيندي Enjoy ڪري رهيو هو، جڏهن ته غزل جو ننڍڙو جبران سمنڊ کان ڏاڍو خوفزده هو ۽ اندر نٿي گهڙيو.
اڄوڪي پڪنڪ جي دعوت اعجاز طرفان ڏنل هئي ان ڪري اسان سڀئي سندس ٿورائتا ٿياسين ۽ وئن ۾ گڏجي سفر ڪرڻ لاءِ وري فاروق جون مهربانيون مڃيونسين. شام جو ڇهين وڳي تائين پڪنڪ ڪندا، رهاڻيون رچائيندا، کِلندا، خوش ٿيندا ۽ خوب Enjoy ڪندا رهياسين ۽ شام جو 8 وڳي ڌاران اعجاز جي گهر پهتاسين جتي چانهه پي تازا توانا ٿيڻ کان پوءِ سڀئي پنهنجن پنهنجن گهرن ڏانهن روانا ٿيا.