هوسٽن ۾ وار ڪٽرائڻ
ڪاڇيلي صاحب کان موڪلائي وارن ڪٽرائڻ لاءِ Cuts & More هيئر ڊريسر وٽ ويس، جيڪو ڪاڇيلي جي اسٽور جي بلڪل ويجهو هو. جيئن ڪٽس ائنڊ مور سيلون ۾ اندر گهڙيس ته هڪ نوجوان خوبصورت ڇوڪري اڳ ۾ ئي هڪ شخص جا وار ٺاهي رهي هئي. مون سان هيلو هاءِ ڪري، مون کان پڇيائين: ”وار ڪٽرائڻا اٿوَ؟“ هائو ڪيم ته چيائين: ”رجسٽر تي پنهنجو نالو لکو ۽ پنهنجي صحي ڪري ڇڏيو!“ رجسٽر تي پنهنجو نالو لکيم، اعجاز جي گهر جي ائڊريس لکيم ۽ صحي ڪيم. حيرت ٿيم ته هتي وارن ڪٽرائڻ لاءِ به ماڻهوءَ کي پنهنجو نالو رجسٽر ۾ درج ڪرڻو ٿو پوي. سئلون جو جائزو ورتم جيڪا زيبائتي نموني ٺهيل ۽ ڪافي ڪُشادي هئي. نظرون وڃي هڪ بورڊ تي کُتيون جنهن تي لکيل هو: ”اوهان کي جيڪڏهن ڪا شڪايت هجي ته ٽيڪسَس جي ڪاسميٽالاجي ڪميشن Texas Cosmetology Commission سان رجوع ڪريو“. ڪميشن جا ٽيليفون نمبر به ان بورڊ تي لکيل هئا. جڏهن منهنجي وارن ڪٽرائڻ جو وارو آيو ته ڇوڪريءَ کان پڇيم: ”وارن ڪٽرائڻ جي سلسلي ۾ به هتي ڪا ڪميشن قائم ٿيل آهي ڇا؟“ وراڻيائين: ”هتي ڪو به ڌنڌو جنهن ۾ مهارت (Professionalism) جو عمل دخل هجي ٿو جيئن سونهن کي نکارڻ وارا (Beauticians) يا ٻين ڪيترن قسمن جا مهارت جا ڪم هجن ٿا ته انهن سڀني ڪمن لاءِ اڳواٽ اجازت ۽ ليسن وٺڻو پوي ٿو. ليسن وٺڻ کان سواءِ هتي ڪو به Profession شروع نٿو ڪري سگهجي ۽ انهن سڀني ڪمن لاءِ ڪاسميٽالاجي ڪميشن ٺهيل آهي“. وڌيڪ چيائين ته: ”مون کي به هيئر ڊريسنگ جو ليسن مليل آهي، تڏهن ٿي هتي ڪم ڪريان“. ڇوڪريءَ کان پڇيم: ”ڀلا اوهان هيئر ڪٽنگ ۾ ڪا سکيا حاصل ڪئي هئي ڇا؟“. وراڻيائين: ”پورو سال ڪورس ڪيو هوم. وري 6 مهينا هڪ سينئر هيئر ڊريسر سان گڏ ڪم ڪيم. جڏهن هن منهنجي ڪم جي باري ۾ اطمينان جي اظهار جو خط ڪميشن کي لکيو، تڏهن وڃي مون کي ليسن مليو“. سوچيم هتي هر ننڍي وڏي ڪم لاءِ سکيا ۽ ٽريننگ کي ڪيڏو نه ضروري سمجهيو وڃي ٿو. جڏهن ته اسان جي ملڪ ۾ ڪڏهن ڪڏهن نائي ماڻهن کي ٻڪر بڻائي ڇڏيندا آهن ۽ ڪو به کانئن پڇڻ وارو ڪو نه هوندو آهي. مون کي ياد آهي جڏهن اسان ناز هاءِ اسڪول خيرپور ۾ پڙهندا هئاسين ۽ ڪرنل شاهه هاسٽل ۾ رهندا هئاسين ته ان زماني ۾ اسان جو هڪ دوست وار ڪٽرائي آيو، پر ويچارو ايترو ته بڇڙو ٿي پيو جو اسان سڀني دوستن جا مٿس هُوڪرا هجن. ڪٿي وار ننڍا ته ڪٿي وڏا، سندس خط به هڪ جيترا ٺهيل نه هجن. اسان سڀني جي ٽوڪن کان پوءِ ۽ وڌيڪ خواريءَ کان بچڻ خاطر نيٺ ويچاري پنهنجو مٿو ڪوڙائي پنهنجي جان ڇڏائي.
ڇوڪريءَ کي جيئن ته مون چوري ڇڏيو هو ته هاڻي پاڻ پنهنجي طرفان مون سان نوان موضوع ڇيڙيندي ويئي. ٻڌايائين ته: ”خدانخواسته جيڪڏهن ڪٽنگ ۾ اسان کان ڪا خرابي ٿي وڃي ۽ ماڻهو اسان جي خلاف شڪايت ڪري ته اسان جي ڪميشن ۾ پيشي ٿيندي ۽ غلطي ثابت ٿيڻ تي اسان کي ڏنڊ ڀرڻو پوندو آهي. پر جي غلطيءَ سان گڏ گراهڪن (Customers) سان اسان جي طرفان ڪا بدخُلقي يا بدمزاجي ٿي هوندي ۽ جيڪڏهن اُها ثابت ٿي ويئي ته ڪميشن اسان جو ليسن رد ڪري ڇڏيندي“.
خوبصورت ڇوڪري جنهن جو نالو جولي هو مون سان ڪچهري به ڪندي رهي ته وار به ٺاهيندي رهي. اوچتو چيائين ته: (Ok sir, your hair look fine now!) (ماشاالله اوهان جا وار ٺهي ويا جيڪي هاڻي وڌيڪ سٺا پيا لڳن).
دل ۾ چيم: ”سدورڙي! ڪجهه وڌيڪ وقت وٺين ها ته بهتر ٿئي ها جو تنهنجو ڳالهائڻ ڏاڍو وڻندڙ آهي ۽ تو کان اُٿي وڃڻ تي دل نٿي چوي“. پر منهنجي به مجبوري هئي ته خوبصورت هيئر ڊريسر ڇوڪري جي پڻ. ڏهه ڊالر سندس في هئي، پر مون کيس پندرهن ڊالر ڏنا ته خوش ٿي ۽ منهنجو شڪريو ادا ڪيائين.
رات جو اعجاز سان خوب ڪچهريون ڪيم. رات جي 2 وڳين تائين جاڳندا ۽ ڳالهيون ٻولهيون ڪندا رهياسين ڇاڪاڻ ته صبح سوير اٿڻ جو اونو ڪو نه هو ۽ هوسٽن کان لنڊن لاءِ منهنجي فلائيٽ شام جو رواني ٿيڻي هئي.