سفرناما

ساهان اوڏا سپرين

عنايت بلوچ صاحب، سنڌي ٻوليءَ جو بَرجستو ۽ هر دلعزيز شاعر ته آهي ئي آهي، پر هُن پنهنجي دلچسپ نثر ذريعي به پڙهندڙن جي دلين کي موهيو آهي. سندس سفرنامي لکڻ جو انداز هجي يا وري شخصيتن تي لکيل خاڪا هُجن يا ڪتابن جا لکيل مُهاڳَ، عنايت بلوچ صاحب جي تحريرَ پڙهندڙن کي اَڌَ مان هَٿُ ڇڏائڻ ناهي ڏيندي. براڊڪاسٽنگ جي دنيا ۾ عنايت صاحب جو نالو اسان سڀني لاءِ فخر جوڳو رهيو آهي. بلوچ صاحب مختلف وقتن تي آمريڪا جا جيڪي سفر ڪيا آهن، انهن جو احوالُ تمام سُهڻي ۽ مَنَ موهيندڙ انداز ۾ هن ڪتاب ۾ ملي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 6290
  • 657
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عنايت بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ساهان اوڏا سپرين

هوسٽن ۾ عيدالاضحيٰ جون ٻه عيدون

مُلان جتي به پهچن ٿا، اُتي مذهبي اختلاف ضرور جنم وٺن ٿا. اسان کي پاڪستان ۾ شڪايت رهندي آهي ته هر سال ٻه عيدون ٿين ٿيون ۽ اسان مسلمان هڪڙي ڏينهن عيد ڪرڻ تي به متفق نٿا ٿي سگهون پر ملان سڄي دنيا ۾ جتي جتي به پهتو آهي ته ان جي موجودگي ديني اختلافن کي جنم پئي ڏنو آهي. هاڻي انگلنڊ، آمريڪا توڙي ٻين ڪيترن ٻاهرين ملڪن ۾ به عيد هڪڙي ڏينهن تي نه پر ٻن ڏينهن تي ٿئي ٿي. گذريل صفحن ۾ ٻڌائي آيو آهيان ته هوسٽن ۾ ڪالهه به عيد هئي جنهن ۾ اعجاز جي دوست طارق به نماز پڙهي ۽ اڄ يعني 11 جنوري 2006ع تي وري اسان عيد ڪئي. هوسٽن جي حافظ اقبال مسجد ۾ عيدالاضحيٰ جي عيد نماز پڙهيسون. پيارو دوست واحد ڪاڇيلو مون کي هتي وٺي آيو هو جنهن سان گڏجي عيد نماز پڙهيسون. اندازي موجب 3000 هزار کن نمازي هئا جن ۾ آفريڪا جا ڪارا ۽ ڪجهه گورا به شامل هئا. مسجد جي خطيب اردوءَ ۾ تقرير ڪئي ۽ بعد ۾ خطبو عربي زبان ۾ پڙهيائين. نماز کانپوءِ ماڻهو هڪ ٻئي سان وڏا ڀاڪر پائي عيد ٿي مليا. جيئن ته اعجاز ۽ ممتاز عيد نماز تي نه هليا هئا تنهنڪري مون پهريون ڪاڇيلي صاحب سان ۽ پوءِ ڪيترن ئي ڪارن ۽ گورن سان وڏا ڀاڪر پاتا ۽ کين عيد مبارڪون ڏنيون ۽ پاڻ به وصول ڪيون. مون پيش امام سان پڻ ملاقات ڪئي ۽ ساڻس گڏ فوٽو ڪڍرايو. نماز پڙهي گهر موٽيس ته اعجاز ۽ ممتاز اڃا سُتا پيا هئا. مون پنهنجي ڄمار ۾ ڪڏهن پاڻ چانهه ٺاهي ناهي پيتي، پر هتي ڇوڪرن کي چانهه جي بهاني ننڊ مان اٿارڻو هو، تنهنڪري چانهه ٺاهي کين وڃي اُٿاريم ۽ چيومانِ: ”ڀلا ڀاڪر پائي هڪ ٻئي کي عيد مبارڪ ته چئون!“ پوءِ اعجاز ۽ ممتاز وڏا وڏا ڀاڪر پائي مليا. ٿوري دير ۾ فاروق به اچي نڪتو جنهن سان پڻ وڏو ڀاڪر پائي کيس عيد مبارڪ چيم. اعجاز، ممتاز توڙي فاروق وڏن آوازن ۾ چيو: ”وڏا بابا! اوهان کي عيد مبارڪ“. کين چيم: ”بس ڀاڪر به پاتا اٿوَ ۽ وڏي آواز ۾ عيد مبارڪ به چئي اٿوَ ته بس ائين سمجهو ته اوهان جي به ڄڻ عيد ٿي ويئي“.