سفرناما

ساهان اوڏا سپرين

عنايت بلوچ صاحب، سنڌي ٻوليءَ جو بَرجستو ۽ هر دلعزيز شاعر ته آهي ئي آهي، پر هُن پنهنجي دلچسپ نثر ذريعي به پڙهندڙن جي دلين کي موهيو آهي. سندس سفرنامي لکڻ جو انداز هجي يا وري شخصيتن تي لکيل خاڪا هُجن يا ڪتابن جا لکيل مُهاڳَ، عنايت بلوچ صاحب جي تحريرَ پڙهندڙن کي اَڌَ مان هَٿُ ڇڏائڻ ناهي ڏيندي. براڊڪاسٽنگ جي دنيا ۾ عنايت صاحب جو نالو اسان سڀني لاءِ فخر جوڳو رهيو آهي. بلوچ صاحب مختلف وقتن تي آمريڪا جا جيڪي سفر ڪيا آهن، انهن جو احوالُ تمام سُهڻي ۽ مَنَ موهيندڙ انداز ۾ هن ڪتاب ۾ ملي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 6290
  • 657
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عنايت بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ساهان اوڏا سپرين

هڪ سنڌيءَ سان ملاقات

ٿوريءَ دير کانپوءِ سامونڊي ڪناري جنهن کي Gulf of Mexico چوندا آهن، تي پهچي وياسين ۽ هڪ موٽيل جي سامهون اچي گاڏي بيهاريسون. اعجاز رستي تي ٻڌايو هو ته جڏهن ماما فيض وارا آيا هئا ته اسان هتي پڪنڪ ملهائڻ لاءِ آيا هئاسين جتي هندستان جي هڪ سنڌيءَ جي موٽيل تي ترسيا هئاسين، سو ڏسجي ته اُهو ڀائو آهي يا نه. جيئن ڪار مان لٿاسين ته اُهو ڀائو اعجاز کي سامهون بيٺل نظر آيو. کيس ڀاڪر پائي ملياسون. پنهنجو نالو لڇمڻ ٻڌايائين. اعجاز ساڻس منهنجو تعارف ڪرايو، پوءِ ته لڇمڻ چانهه ۽ ڪافي پيارڻ جو زور ڀريو. پر اسان جيئن ته ٿورڙو ئي اڳ چانهه پي چُڪا هئاسين ته کيس منع ڪئي سون. پر پوءِ ان شرط تي مڙيو ته ٻئي دفعي اسان ساڻس گڏجي ماني کائينداسون. سوچيم ته مهمان نوازيءَ جي اها خصلت ۽ خوبي سنڌين وٽ وڃي رهي آهي، يا ٿي سگهي ٿو ٻين قومن ۾ به هجي، پر مون کي واقعي اچرج ٿيو ته آمريڪا ۾ سمنڊ جي ڪناري تي هڪ ڌنڌي وارو ماڻهو اهڙي خلوص سان صلاح ڪري. ڪافي دير بيچ (Beach) تي گهمندا رهياسي ۽ گهڻو ڪجهه ڏسي وائسي پوءِ گهر موٽياسين.
اڄ شام جو ممتاز به ڪلوٽ ۾ اعجاز جي گهر آيو ۽ اچڻ شرط چيائين: ”وڏا بابا! مان اوهان کي وٺڻ آيو آهيان جو اوهان هتي بور ٿيندا هوندا“. کيس چيم فڪر نه ڪر، صبح جو توسان گڏجي هوسٽن هلنداسين. اعجاز ۽ ممتاز جي پاڻ ۾ پراڻي دوستي ۽ هڪ ٻئي سان سٺي Understanding اٿن، جنهن کي ڏسي مان ڏاڍو خوش ٿيندو آهيان. ڪافي دير تائين هڪ ٻئي سان ڪچريون ڪري پوءِ آرامي ٿياسين.