سفرناما

ساهان اوڏا سپرين

عنايت بلوچ صاحب، سنڌي ٻوليءَ جو بَرجستو ۽ هر دلعزيز شاعر ته آهي ئي آهي، پر هُن پنهنجي دلچسپ نثر ذريعي به پڙهندڙن جي دلين کي موهيو آهي. سندس سفرنامي لکڻ جو انداز هجي يا وري شخصيتن تي لکيل خاڪا هُجن يا ڪتابن جا لکيل مُهاڳَ، عنايت بلوچ صاحب جي تحريرَ پڙهندڙن کي اَڌَ مان هَٿُ ڇڏائڻ ناهي ڏيندي. براڊڪاسٽنگ جي دنيا ۾ عنايت صاحب جو نالو اسان سڀني لاءِ فخر جوڳو رهيو آهي. بلوچ صاحب مختلف وقتن تي آمريڪا جا جيڪي سفر ڪيا آهن، انهن جو احوالُ تمام سُهڻي ۽ مَنَ موهيندڙ انداز ۾ هن ڪتاب ۾ ملي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 6290
  • 657
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عنايت بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ساهان اوڏا سپرين

نئين طرز جي بئنڪنگ

ڀائو اصغر مون کي سنگيت ريڊيو اسٽيشن تان وٺڻ آيو ۽ چيائين ته رستي تي بئنڪ ۾ ڪجهه پئسا جمع ڪرائڻا آهن سو اُتان ٿيندا هلون. ٽيڪسَس گلف بئنڪ (Texas Gulf Bank) جي آڏو وڃي بيٺاسين ۽ گاڏيءَ ۾ ئي ويٺا رهياسين. ٿوري دير ۾ ڪائونٽر تي فٽ ٿيل اسپيڪر مان هڪ عورت جو آواز آيو جنهن سان اصغر ڳالهايو ۽ چيائينس: ”ٻن اڪائونٽس جا پئسا موڪليان ٿو، رسيد جلدي رواني ڪجو ڇاڪاڻ ته اسان کي فورن ڪٿي پهچڻو آهي“. ان کان پوءِ اصغر صاحب ڊالرن جا ٻه پئڪيٽ ڪائونٽر تي رکيا، دري بند ٿي ۽ اُهي پئڪيٽ ٻن-ٽن سيڪنڊن اندر هڪ شفاف پائيپ مان گذري وڃي ڪئشير وٽ پهتا. نه ڪئشير اسان کي ٿي ڏٺو نه وري اسان هُن کي. اسان کي وڌ ۾ وڌ پنج منٽ رسيد لاءِ انتظار ڪرڻو پيو جو اصغر چيو ته ايتري دير فقط پئسن ڳڻڻ ۾ ٿي لڳي. پنجن منٽن کانپوءِ ٻنهي اڪائونٽس جون ٻه رسيدون ساڳئي شفاف پائيپ ذريعي اچي ڪائونٽر تي پهتيون. مون کي هن سسٽم تي گهڻي حيرت ڪانه ٿي جو سوچيم ته پاڪستان ۾ به ڪمپيوٽرائيزيشن جو طريقو ڀرپور طريقي سان هلي پيو ۽ بئنڪنگ جو هي طريقو پاڪستان ۾ به رائج ٿي سگهي ٿو پر ٿورو سوچڻ کانپوءِ اندازو لڳايم ته بئنڪنگ جو اهو طريقو پاڪستان ۾ هرگز رائج نه ٿي سگهندو ڇاڪاڻ جو لُٽيرا، ڌاڙيل ۽ دهشتگرد اڳ ۾ ئي اهڙي بئنڪ جي ڪُنڊ پاسي ۾ لڪل هوندا. جيئن ئي ڪا گاڏي پئسا کڻي ايندي ته ڌاڙيل ان ماڻهوءَ جو ارڪو ترڪو لُٽي هليا ويندا ۽ پوليس ۾ به ڪو داد فرياد ڪونه ٿيندو ڇو ته پوليس کاتو به ڦرلُٽ جي اهڙن ڏوهن ۾ گهڻو ڪري خود ڀاڱي ڀائيوار ٻُڌو ويو آهي. پر هتي آمريڪا توڙي يورپ ۾ مجال آهي جو ڪو اهڙو ناخوشگوار واقعو ٿئي. هرڪو ماڻهو خوشي، سڪون ۽ اطمينان سان پنهنجي روزي محنت سان ڪمائي ٿو ۽ پنهنجن پئسن جي ڦرجڻ ۽ لُٽجڻ کان بنهه بي فڪر رهي ٿو. اصغر پوءِ مون کي سڌو ڪلوٽ ۾ اعجاز وٽ وڃي ڇڏيو جتي مون فقط 3-4 ڪلاڪ گذاريا. وري به ڀائو اصغر مون کي وٺڻ آيو، ان وقت شام جا پنج ٿيا هئا.