گائيڊ تمرينا: حُسن جي ديوي
وڏو ڇِرڪائيندڙ انڪشاف تڏهن ٿيو جڏهن پاڻ ٻڌايائين ته هوءَ بحرين جي آهي ۽ مسلمان گهراڻي سان سندس تعلق آهي. پنهنجو نالو تمرينا ٻڌايائين، اومان جي فتحيا مبارڪ علي کيس چيو ته: ”تون ته پنهنجي نڪري پئينءَ“. کيس فورن جواب ڏنائين: ”اوهان جي مهرباني پر هتي روزانو ڪيترائي مسلمان ملندا اٿم. اهو تقريبن روز جو معمول بنجي ويو آهي“. صفا تاڪ لڳي ويا جو منهنجي ڳالهائڻ يا پاڻ کي مسلمان چورائي تعارف ڪرائڻ جي هاڻي ڪابه گنجائش باقي ڪانه رهي هئي، تنهنڪري مِٺي به ماٺ ته مُٺي به ماٺ. چُپڙي ڪيون هن ميوزيم ۾ اهو ڪجهه ڏسندا رهياسون جيڪو ڪجهه اسان جي خوبصورت گائيڊ اسان کي ڏيکاريندي رهي. جڏهن ميوزيم گهمي پورو ڪيوسين ۽ خدا حافظ چئي هلڻ لڳاسين ته سوچيم اهڙي حُسن جي ديويءَ سان منهنجي اليڪ سليڪ نه ٿيڻ وارو اندر جو اوٻر ڪنهن نه ڪنهن طريقي ڪڍي ڇڏيان نه ته اها اوٻر مون کي ئي تنگ ڪندي رهندي. تمرينا کي چيم: ”توڙي جو توهان اسان کي هر شيءِ باقاعدگي سان ڏيکاري پوءِ به مان ڄڻ ڪجهه به چڱيءَ طرح نه ڏسي سگهيس“. حيران ٿيندي پُڇيائين ته: ”اهو وري ڪيئن؟“ وراڻيم: ”گائيڊ جو انتخاب ڪجهه صحيح نه هو، انڪري“. منهنجي اهڙي اڻوڻندڙ ڳالهه ٻُڌي تمرينا صفا وسامي ويئي ۽ مون کان حيرت وچان پڇيائين: ”مون کان ڪا ڪوتاهي ٿي آهي ته ان لاءِ افسوس اٿم“. کيس چيم: ”سچ اهو آهي ته اوهان جي موجودگيءَ ۾ نظرون ڪنهن ٻئي طرف مُڙي ئي نه سگهيون ڇو جو اُهي ته اوهان تي ڄميل هيون“. تمرينا وڏو ٽهڪ ڏنو ۽ اسان جي گهڻن ساٿين وڏي آواز سان منهنجي ڳالهه جي تائيد ڪئي. تمرينا گلاب جي گل جيان ٻهڪي پيئي ۽ چيائين ته: ”هڪ سال اڳ تونيشيا کان آيل هڪ شخص به تقريبن توهان وارا لفظ چيا هئا“. مون کيس چيو ته: ”پوءِ اسان کي وڌيڪ اهو به گائيڊ ڪريو ته اسان ان صورتحال ۾ ڇا ڪريون؟“ تمرينا مُرڪندي رهي ۽ سندس مُرڪ سان سندس حُسن ۽ جوڀن وڌيڪ نکريل نظر ٿي آيو. اسان نه چاهيندي به کانئس مُرڪي موڪلايو ۽ کيس خدا حافظ چيو. مون کي ڪيٽس (Keats) جو جڳ مشهور قول ياد پيو ته: “A thing of beauty is a joy for ever” (سُونهن واري شيءِ دائمي خوشيءَ جو باعث هوندي آهي).